PROLOGUE
163 Words
19th day of the the month xxx
Hindi ko inakalang aabot ako sa ganito, ang masira ang mundong prinoprotektahan ko. Ang masaktan ang mga kaibigan na pinakamamahal ko. Sa tuwing iniisip ko ang unang pagkakataon na tumapak ako sa portal na iyon bumabalik lahat ng pinagdaanan ko. Lahat ng pinaghirapan at sinakripisyo ko.
Dumidilim na ang langit at sumisigaw na ang mga tao, naliligo na ako sa sarili kong dugo at hindi ko na maigalaw ang katawan ko. Ito na ba ang katapusan? Ganito lang ba kadali mawawala lahat ng pinaghirapan kong makuha?
I tried to hard to fight for it and chase it. The freedom I wanted is still beyond my reach. Is fighting for it still worth it? Do I still have any strength to deal with it?
Will I still fight and chase the freedom I badly deserve?
-Lean Macarov
- Writer
