-------------
***Kryshel's POV***
-
Hindi ako tuluyan nawalan ng malay at nakabawi din naman ako mula sa pagkahilo ko. Pero hindi ko na kayang bumalik pa sa mesa naming dalawa ni Gray. Ayaw ko muna itong makita. Kaya napagpasyahan kong umalis na sa restaurant na walang paalam kay Gray. Nag- text din naman ako sa kanya para hindi na nya ako hihintayin.
Nasa may tabing dagat ako, naglalakad sa maputi at pinong buhangin, habang malayang inilipad ng hangin ang buhok ko. Huminto ako sa paglalakad at napagpasyahan kong tawagan ang ina ko. May gusto akong malaman sa ina ko.
"Bakit napatawag ka?" agad na sabi ng ina ko, halatang masama parin ang loob nito sa akin.
"May gusto lang akong malaman sa'yo mom. At sana sagutin mo ako ng maayos." madiin kong sabi.
The thought of her anger pains
