Chasing his Former Wife- (Montreal Property 2nd gen.)

CFW3: Sayang!

-------

***Krysthel POV***

-

The morning sun spilled through the kitchen window, casting warm light on the table set for breakfast. I was eager to please Gray this morning, had prepared a spread of pancakes, eggs, and freshly squeezed orange juice.

Habang inilalagay ko ang mga plato sa mesa, pasulyap- sulyap ako kay Gray. I have a hopeful eye, na sana matutuwa na sya sa akin ngayon. Ilang araw din akong nagpapractice para maperfect ko lang ang mga niluto ko ngayon. Sa mga nakalipas na araw, lagi nalang syang galit sa akin. Kahit daw simpleng pagluluto ng breakfast, hindi ko kayang gawin. Ang lakas daw ng loob ko na pikutin sya pero hindi ko man lamang sya magawang ipagluto ng matinong agahan. But his expression remained cold and distant. He picked at his food; his appetite seemingly absent.

"Why don't you try the pancakes, Gray? I made them just for you." I smiled at him.

Gray glanced up; his eyes devoid of warmth. "I'm not hungry," he replied curtly.

My heart sank. I had hoped that a delicious breakfast might bring us closer together, might soften his feelings towards me. Pero talagang ayaw nya akong papasukin sa pader na inilagay nya sa pagitan naming dalawa.

Bakit ba sya ganito? Napaka- cold nya sa akin pero sa gabi naman, sobrang hot nya sa akin. Minsan pa nga, hindi ko na sya kayang sabayan kasi napapagod na ako sa sunod- sunod na panggagamit nya sa katawan ko. Ang sarap na ngang magreklamo pero ang lagi nyang ipinaalala sa akin na wala akong karapatan mag- reklamo dahil pinili ko ito. Ako mismo ang naglagay sa sarili ko sa ganitong sitwasyon.

Lagi nyang ipinaalala sa akin ang ginawa ko. Pakiramdam ko hindi nya ako titigilan hangga't hindi ako uusigin ng konsensya ko. Pero hindi, kahit anong gawin nya, hindi ko pagsisihan ang ginawa ko. Mahal ko sya kaya hindi ako magsisisi.

Gray pushed his plate away, his frustration evident. "I can't do this anymore, Krysthel," he said, his tone sharp. "This marriage was a mistake. You deceived me, tricked me into this."

Nag- init agad ang bawat sulok ng mga mata ko sa sinabi nya. Pero pinigilan ko ang tuluyan maiyak.

Tumayo sya, at inilagay din nya ang hawak nyang magazine sa mesa.

"Mula ng naging asawa kita, hindi na gumaganda ang bawat umaga ko. Who would be happy to always see a wife whom a husband doesn't love? It's infuriating!" padabog syang humakbang para iwanan ako.

Walang akong nagawa kundi sundan ng tingin si Gray, I felt a mix of sadness, disappointment, and even resentment, knowing Gray doesn't love me. It's incredibly hurtful and leaves me feeling inadequate and rejected, frustrated by the inability to change his feelings towards me.

Wala akong nagawa kundi ligpitin nalang ang mga pinaghirapan kong lutuin, pati na ang tinimpla kong orange juice. Sayang nga lang, hindi man lamang na- aapreciate ni Gray ang mga ginagawa ko para mahuli ang loob nya. I am trying here to be a wife that he wants but he always didn't give me a chance. Pero wala sa plano ko na sukuan si Gray. Pinanganak akong hindi sumusuko kaya nga palipat- lipat ako ng kurso kasi hindi ko sinusukuan ang kolehiyo.

Nakaupo lang ako sofa habang naghihintay sa paglabas ni Gray mula sa master bedroom. Alam kong naghahanda na sya para pumasok sa opisina nya. Pero ganun nalang ang panlalaki ng mga mata ko nang hindi kasuutan pang- opisina ang suot nya, parang may ibang lakad sya.

"Gray, saan ka pupunta?" napatayo ako, hindi ko mapigilan magtanong sa kanya.

"Hindi ako obligado na sabihin sayo kung saan ako pupunta. Hindi kita nanay para sabihin sayo kung saan ako nagpupunta."

"Hindi mo nga ako nanay, pero asawa mo ako." pagpapaalala ko sa kanya kung ano ako sa buhay nya. May karapatan naman siguro akong magtanong kung saan sya pupunta.

"Right. The wife that I don't love. Do you really need to constantly remind me that I'm imprisoned in a marriage with someone I don't love? That I'm so unlucky."

Para na naman pinipiga ang puso ko sa naririnig ko sa kanya. Nasaktan din naman ako. Hindi naman bato ang puso ko na hindi nasasaktan.

"Listen to me, Krysthel, you have no right over me whatsoever. I'll do whatever I want, and you have no right to stop me. Because I don't see you as a wife, even if we're married, it's just on paper. I'll just leave you when I get tired of your body. You have to pay for deceiving me and your body will be the p*****t for that. Just because I'm claiming you doesn't mean I accept you as a wife. Keep that in mind." madiin nyang sabi, saka ako tinalikuran.

A while ago, I managed to hold back my tears, but now I'm truly feeling the sting in my eyes. It's as if my heart is being repeatedly pierced by Gray's words. However, this is my own fault, it was my choice, and I'm willing to endure everything as long as Gray will love me.

-------

"Hoy, kay lalim naman yata ng iniisip mo dyan. I've been speaking here for quite some time now, yet it feels as though you're not even listening to me."

"H--Ha! Ano nga yon sinasabi mo?" ngayon ko palang napapansin si Summer. Napasimangot sya sa naging tugon ko sa kanya.

"Pambihira ka naman. Sabi ko na nga ba, hindi ka nakikinig sa akin. What are you thinking about? Do you have any problems?"

"Iniisip ko kasi kung paano paamuhin ang pinsan mong si Gray. Sa tingin mo, paano kaya nya ako magugustuhan?"

"Ahmmm---" tila nag- isa ito. "Gayuma. That's the only way para magustuhan ka nya."

"Summer naman eh!" frustrated kong sambit. "Yong seryoso."

"Seryoso nga ako. Gayuma at orasyon lang ang kailangan mo para mapaibig ang pinsan ko. Kung bakit ba naman kasi, si Gray pa ang naisip mong lokohin para makasal sayo. Alam mo ang reputasyon ng pinsan ko na yon. Mas una pa yatang titibok ang puson nung kaysa puso. It's difficult to penetrate Gray's heart because lust is the first thing that comes to his mind rather than love. You should have chosen Sachar instead because it seems like he has genuine feelings for you."

"Summer, Sachar is incredibly handsome too. They have different appeals—Gray has that bad boy vibe, while Sachar seems more like the gentle type. One of Sachar's great qualities is his gentlemanly demeanor, whereas Gray is the rough one. I like them both for different reasons. I see Sachar as a friend and an older brother figure, while Gray, I want him to flirt with me. Gray is the one I want, Summer. I love him."

"Alright. I guess I can't fully understand because I haven't fallen in love yet. Anyway, bakit hindi ka nalang sumama sa akin this evening, punta tayo sa innocent bar. Halos isang linggo na akong hindi nakapunta sa bar. Nabobored na ako sa bahay. I just get annoyed whenever I see my twin brother. Even though he seems genuinely sad about Angela's disappearance, I still feel irritated. He's the reason why his wife and daughter got separated from him. He deserves what happened to him."

Napasimangot ako.

"Grabe ka naman kay Savy, malungkot na nga yong tao."

"Bahala sya. Anyway, sasama ka ba sa akin?"

Napaisip ako. I'm afraid Gray might get angry if I go with Summer. I need to ask Gray's permission first.

"I'll just call you later. I still need to ask permission from my husband. I can't just make decisions on my own anymore; I have a husband who will look for me." ngumiti pa ako sa kanya.

"Gosh, it feels like I'm having second thoughts about getting married because of you. A while ago, you were so preoccupied with thoughts about Gray. Now, you seem unable to make decisions for yourself. I don't even have a husband yet, but the mere thought of it is already stressing me out." si Summer na tila napangiwi pa.

May klase pa si Summer sa araw na ito kaya nauna na ako sa kanya na umuwi. Diretso ako sa penthouse ni Gray. Napagpasyahan ko kasi ang maglinis kahit pa malinis naman ito. Gusto kong matuwa sa akin si Gray. Pagkatapos kong maglinis na wala naman akong halos nakuha na alikabok, pagluluto naman ang inatupag ko. Nanonood pa ako ng video sa youtube habang nagluluto ako. Nagluluto ako ng chicken adobo. Mukhang tama naman ang ginagawa ko at nung tinikman ko, okay lang naman sa akin ang lasa.

Mayamaya lang, uuwi na si Gray kaya inihanda ko na ang mesa. Excited na ako. Excited na ako sa maging reaksyon ni Gray. I want Gray to truly appreciate how fortunate he is to have me as his wife. Hindi lang ako maganda at masarap, maalaga pa.

Pero halos isang oras nalang ang nakakalipas ay wala paring Gray na umuuwi. Hindi na mainit ang mga inihanda ko. Gusto ko nang maiyak, masasayang pa yata ang pinaghirapan ko. Napagpasyahan kong kunin ang cellphone ko para tawagan si Gray. Asawa nya ako kaya karapatan ko na tawagan sya. Pero ganun nalang ang pagkuyom ng kamao ko nang isang babae ang sumagot sa tawag ko.

"Hello, who is this?" maarteng boses sa kabilang linya.

Kuyom na kuyom ang kamao ko. Bweset! Sinong babae ito?

"This is Gray's wife. Can I talk to my husband?" madiin kong sabi sa higad.

"Another woman hallucinating as Gray's wife. Sorry miss, but I think you are the tenth person today claiming to be Gray's wife, so you can't fool me." Ano raw? Marami kaming nagpakilala bilang asawa ni Gray. "Anyway, you can't talk to him right now because he's in the bathroom. Matinding labanan kasi ang gagawin namin mamaya."

Sa inis ko, mabilis kong pinatay ang tawag. Nanlilisik ang mga titig ko. Kung kaya ko palang bumuga ng apoy baka nasusunod na itong penthouse ni Gray. Kainis, ipinagluto ko ang gago na yon. Tapos, nasa kandungan lang pala yon ng isa sa mga babae nya.

Kinuha ko muli ang cellphone ko. Kailangan kong magsaya. Hindi ako dapat magmukmok at iiyak sa isang tabi. Mas lalong hindi ako makapag- isip ng paraan kung paano mapaalis ang mga babae ni Gray sa buhay nya.

I need to unwind now. Yeah, I'll just go to the bar with Summer. Gray probably thinks I'll be crying alone in a corner. Hindi ko yan gagawin.

Napatulo ang luha ko dahil sa masakit naman talaga isipin na may ibang babae na kasama ang asawa ko. Fine. Iiyak muna ako sandali pero mamaya lang, magsasaya na ako sa bar.