บทที่ 14 รังเกียจ

1481 Words

หากมีรางวัลให้กับคนหน้าด้านก็ต้องยกให้เธอโดยไม่มีคู่แข่ง ทุกวัน ทุกเดือน ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา คำว่าท้อถอยคงไม่มีในผู้หญิงคนนี้ “คอยดูเถอะ ปีนี้หนูจะเก็บหน่วยกิตให้ได้เยอะกว่าพี่” อลินย่นจมูกให้กับพี่ชายที่เอาผลสอบมาอวด เด็กสาวหน้างอเมื่อคิดว่าหนึ่งปีที่ผ่านมาเธอสนใจการเรียนน้อยลง เพราะเอาแต่สนใจเขาคนนั้น “ไม่ต้องกดดันตัวเองหรอก อลิน...พรีดีกรีถ้าไม่จบก็เรียนต่อใหม่ได้” “ไม่เอาค่ะ เดี๋ยวหนูลงเรียนตอนปิดเทอมด้วย” “มันมีเรอะ” “พ่ออ่ะ พ่อทำทุกอย่างเพื่อขัดหนูนี่” อัทธากรรีบส่ายหน้า เขายังไม่ทันได้ทำอะไรเลย “พ่อตามใจหนูทุกอย่าง อยากหมั้น อยากเรียน อยากทำอะไรพ่อก็ให้ทำทุกอย่างเลยนะ ว่าแต่เมื่อไรจะอยากถอนหมั้น” อลินได้ยินอย่างนั้นก็เงียบไป พ่อรอจังหวะเธอขอถอนหมั้นอยู่เพื่อเล่นงานเขาคนนั้น “ไม่หรอก เราสองคนกำลังไปได้ด้วยดี” โกหกออกไป ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมามีแค่เธอเท่านั้นที่ตามเขา คุยกัน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD