ตอนที่ 5 ถ้าไม่ตื่นเฮียลักหลับนะ
1171 Words
ละลายรัก(นายสุดโหด)
ครืด~
คัพเค้กละสายตาจากโทรศัพท์เหลือบมองช่องกั้นที่ค่อยๆปิดเข้าหากันจนปิดสนิท แล้วดึงสายตากลับมามองโทรศัพท์และเล่นมันต่อโดยไม่ได้คิดจะสนใจอะไร
"นั่งรถนานๆปวดก้นรึเปล่า นั่งตักเฮียได้นะ" เหมราชถามหยั่งเชิงเด็กสาวด้วยน้ำเสียงปกติโดยมองเธออยู่ตลอด
"เค้กโตแล้ว ไม่นั่งตักแล้วค่ะ" คัพเค้กละสายตาจากโทรศัพท์หันไปพูดกับคนตัวโตที่นั่งข้างเธอด้วยน้ำเสียงปกติ
"โตแล้วก็นั่งได้ มาเถอะ" เหมราชพูดพลางยื่นแขนแกร่งสองข้างออกไปเพื่อที่จะอุ้มเด็กสาวมานั่งบนตักแกร่งของเขา
"เค้กนั่งไม่นิ่งนะ เดี๋ยวเฮียก็รำคาญเค้กอีก" คัพเค้กพูดพร้อมเบี่ยงตัวหลบเล็กน้อยเพื่อไม่ให้คนตัวโตอุ้มเธอ
"เฮียไปรำคาญเราตอนไหน" เหมราชถามอย่างสงสัยเพราะเขาไม่เคยพูดหรือแสดงอาการว่ารำคาญเด็กสาวเลย
"เฮียคิมเคยบอกว่าเฮียเหมไม่ชอบเด็ก ช่วงหลังมานี้เฮียเหมไม่คุยไม่สนิทกับเค้กเหมือนเมื่อก่อน เหมือนเฮียจะหลบหน้าไม่อยากเจอเค้กด้วย เค้กรู้ว่าเฮียเหมคงจะรำคาญเด็กอย่างเค้กเหมือนกัน" คัพเค้กพูดอย่างนึกน้อยใจเพราะคิดเอาเองว่าคนตัวโตรำคาญเธอ
เหมราชขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อยนึกหมั่นไส้เพื่อนตัวเองที่ปากไม่มีหูรูด ถึงเขาจะไม่ชอบเด็กจริงๆก็เถอะ แต่นั้นมันเด็กคนอื่นไม่ใช่คัพเค้ก
"ฟังนะ เฮียไม่เคยรำคาญเค้ก และที่เฮียไม่คุยไม่สนิทไม่ได้มาเจอเค้กเหมือนแต่ก่อนเพราะเฮียงานยุ่งมาก ช่วงนั้นงานเฮียเยอะจริงๆ แต่ตอนนี้เฮียว่างแล้ว เฮียมีเวลาคุยกับเค้กสนิทกับเค้กเหมือนแต่ก่อนแล้วโอเคมั้ย" เหมราชพูดเอ่ยอ้างให้เด็กสาวเข้าใจง่ายที่สุด เพราะถ้าเกิดเขาบอกเหตุผลที่แท้จริงไป เขากลัวกระตายน้อยจะตื่นกลัวไปเสียก่อน
"จริงนะ เฮียเหมไม่ได้รำคาญเค้กและจะกลับมาคุยกับเค้กเหมือนเดิมจริงๆนะ" คัพเค้กพูดด้วยรอยยิ้มดีใจเพราะเธอรักและเคารพคนตัวโตเสมือนพี่ชายคนหนึ่งของเธอ ถ้าเขากลับมาสนิทกับเธอเหมือนเดิมจริงๆอย่างที่เขาบอกมันคงจะดีมากๆ
"จริงครับ มาเถอะมานั่งตักเฮีย" เหมราชพูดพร้อมยื่นแขนแกร่งสองข้างออกไป แล้วช้อนอุ้มเด็กสาวมานั่งบนตักแกร่งให้เธอนั่งหันข้างให้เขาโดยที่เด็กสาวไม่ได้ขัดขืนเหมือนตอนแรก เธอยอมให้เขาอุ้มเธอมานั่งบนตักแกร่งของเขาแต่โดยดี จากนั้นเด็กสาวก็ซบตัวเองเข้าหาอกแกร่งของเขาแล้วเล่นโทรศัพท์ในมือต่อ
เมื่อเห็นว่าเด็กสาวเอาแต่เล่นโทรศัพท์โดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างมากไปกว่าหน้าจอสี่เหลี่ยมในมือบางของเธอ เหมราชจึงค่อยๆเลื่อนมือหนาข้างหนึ่งขึ้นมากอดเอวบางไว้หลวมๆ มือหนาอีกข้างค่อยๆเลื่อนมาลูบไล้ขาอ่อนของเด็กสาวเบาๆ ตอนนี้เธอใส่กระโปรงยีนส์สั้นสีซีดทรงเอ ใส่เสื้อยืดสีชมพูอ่อนพอดีตัวไว้ในกระโปรง มันจึงง่ายต่อการที่เขาจะแอบรุ่มร่ามกับร่างกายเธอ เมื่อเห็นว่าเด็กสาวยังให้ความสนใจกับโทรศัพท์อยู่ มุมปากหนากระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที จากนั้นมือหนาที่ลูบไล้ขาอ่อนของเด็กสาวค่อยๆลูบไล้เลื่อนเข้าไปใต้กระโปรงยีนส์ของเด็กสาว ซึ่งตอนนี้มันร่นขึ้นจนเห็นเนินเนื้ออวบอูบที่ห่อหุ้มด้วยแพนตี้สีขาวโผล่พ้นกระโปรงของเธอ ออกมานิดหน่อยพอให้คนหื่นที่รุ่มร่ามกับร่างกายเธอหิวกระหายน้ำขึ้นมาทันที
ปึก!
เหมราชสะดุ้งรีบผละมือหนาออกจากขาอ่อนของเด็กสาวทันที เพราะเธอทำโทรศัพท์ร่วงหลุดมือ แต่เขามองเธออยู่เหมือนเธอจะนิ่งไป เขาจึงโน้มใบหน้าหล่อเข้มลงมามองใบหน้ากลมมนของเด็กสาวที่ซบอยู่บนอกแกร่งของเขา เมื่อเห็นว่าเด็กสาวหลับตาพริ้มมีลมหายใจสม่ำเสมอ มุมปากหนายิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที นึกเอ็นดูเด็กสาวที่หลับอยู่บนอกแกร่งของเขาโดยไม่รู้ชะตากรรมร่างกายของตัวเองต่อจากนี้เลย
"เค้ก...คัพเค้ก" เหมราชเรียกเด็กสาวพลางบีบแก้มนุ่มข้างหนึ่งของเธอเบาๆเพื่อเช็คให้แน่ใจว่าเธอหลับสนิทแล้วจริงๆ ซึ่งเด็กสาวก็ยังนิ่งและหายใจสม่ำเสมออยู่อย่างนั้น
"หึ ถ้าไม่ตื่น เฮียลักหลับนะ" เมื่อเห็นว่าเด็กสาวน่าจะหลับลึกแล้วจริงๆ ปากหนากระตุกยิ้มมุมปากทันทีอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วพูดกระซิบข้างใบหูเล็กของเด็กสาวเบาๆ
คัพเค้กที่เล่นโทรศัพท์จนเผลอหลับไปโดยไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองเลย ด้วยความที่เธอรักและเคารพเหมราชเสมือนพี่ชายของเธอ เธอเลยปล่อยเนื้อปล่อยตัว เพราะความไว้ใจเธอจึงไม่ได้คิดจะสนใจอะไร
#ณะ คอนโดหรู
รถตู้คันหรูสีดำจอดสนิททันทีเพราะได้มาถึงยังที่หมายแล้ว
เหมราชเอื้อมมือไปหยิบเสื้อสูทราคาแพงของเขาที่ถอดพาดไว้บนเบาะรถแล้วคลุมลงบนขาอ่อนของเด็กสาวที่นอนหลับสนิทอยู่บนตักแกร่งของเขา
ครืด~
"เอากระเป๋าไปเก็บบนห้องกูก่อน" เหมราชสั่งการเมื่อลูกน้องมือซ้ายของเขาเปิดประตูรถออกไห้ พร้อมยื่นคีย์การ์ดห้องของเขาส่งให้ลูกน้องคนสนิททันที
"ครับนาย" นทีรับคำสั่งพร้อมรับคีย์การ์ดจากเจ้านายมา พลางเหลือบมองเด็กสาวบนตักของเจ้านายตัวเองที่เขาก็รู้ดีว่าเจ้านายคิดยังไงกับเธอ จากนั้นก็ไปทำตามคำสั่งของเจ้านายทันที
จากนั้นเหมราชอุ้มเด็กสาวในท่าเจ้าสาวแล้วเดินลงจากรถ พลางหลุบตามองเด็กสาวเป็นระยะแทบจะตลอดเวลา จะให้เขาอดใจไหวได้ยังไงในเมื่อยิ่งโตเด็กสาวก็ยิ่งน่ารักและสวยไปหมดทั้งตัวจนเขาไม่อาจคิดกับเธอได้แค่เพียงน้องสาว เขาอยากเป็นมากกว่านั้น อยากเป็นมากกว่าพี่ชายของเธอ เขาพยายามทิ้งระยะห่างระหว่างเขากับเธอ เพื่อให้เธอโตพอที่จะเป็นของเขา และตอนนี้มันคงถึงเวลานั้นแล้ว เขาไม่อยากรออีกแล้ว ยิ่งเด็กสาวทั้งสวยทั้งน่ารักแบบนี้เขากลัวคนอื่นจะมาแย่งเขาไปซึ่งเขาไม่มีวันยอมแน่ เพราะเธอต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น
- Writer
