กริ๊งงง...กริ๊งงง
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น แต่ร่างบางก็ยังคงนอนไม่ขยับไปไหน
กริ๊งงง...กริ๊งงง...กริ๊งงง
"อืมมม"
ติ๊ด!
พรึ่บ!
ฉันลุกขึ้นมาปิดนาฬิกาปลุกแล้วล้มตัวลงนอนต่อ เพราะอาการเมาเมื่อคืนนี้แน่เลย ทำให้ฉันไม่อยากจะทำอะไรทั้งนั้น ฉันคิดว่าตัวเองจะต้องนอนต่อ เพราะวันนี้ก็เป็นวันหยุดด้วย แต่มันก็ไม่สามารถหลับได้เพราะตื่นขึ้นมาแล้วน่ะสิ ได้แต่นอนคิดถึงเรื่องเหตุการณ์เมื่อคืนก็พอจะรู้ว่าตัวเองเมา แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองทำอะไรหรือเป็นยังไง เพราะเมื่อคืนเป็นครั้งแรกที่ฉันดื่ม เพราะรสชาติของมันที่ฉันคิดว่ามันก็เหมือนน้ำหวาน แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองดื่มเยอะไปมั้ย สาบานเลยว่าฉันจะไม่ดื่มมันอีก
แต่เดี๋ยวนะ! แล้วเมื่อคืนรุ่นพี่ได้มาส่งฉันมั้ยนะ เพราะจำได้รางๆ ว่าเหมือนพี่ซีเนียร์จะให้พี่ซีไนน์มาส่ง >_
พอคิดได้ดังนั้นจึงรีบลุกขึ้นมาเพื่อที่จะไปถามยัยนานาที่ฉันคิดว่ามันต้องรู้ดีแน
