“มะ ไม่ค่ะ ไม่ได้”
ปากบอกว่าไม่ แต่ดวงตากลมโตมองเขาอย่างเว้าวอนเต็มที ความอดทนของเขามันไม่ได้มีมากมายขนาดนั้นหรอกนะ ดอกไม้สีชมพูของเธอก็ปลดปล่อยน้ำหวานออกมาจนเยิ้มเต็มมือเขาอีกแล้ว แล้วเขาจะยังชักช้าร่ำไรเพื่ออะไรกันล่ะ
“ผมจะทำให้คุณมีความสุข”
พูดจบก็กดแทรกท่อนร้อนลงในร่องรักฉ่ำเยิ้มของเธออย่างช้าๆ แม้จะเคยเข้าไปโจนจ้วงในกายเธอมาแล้ว แต่เธอก็ยังสดใหม่อยู่มากในเรื่องนี้ การเข้าไปในตัวเธอในครานี้จึงไม่ได้ง่ายดายนัก
“อย่า ไม่นะ”
มือเล็กทั้งสองข้างดันอยู่ที่ซิกแพคของเขา แต่เรี่ยวแรงเท่ามดของเธอหรือจะทำอะไรเขาได้ เพราะเพียงอึดใจเดียวเขาก็กดดันตัวตนใหญ่โตร้อนฉ่าลงไปในร่างกายของเธอทีละนิดจนลึกสุดโคน
“อ่าห์ แน่นชะมัด”
“อื้ออ เอาออกไปนะ”
“ไหวหรอ ถ้าผมเอาออกไป คุณไหวแน่หรอลูกแก้ว”
เสียงแหบพร่าปร่าแปร่งดังขึ้นริมใบหูเมื่อเขาลดตัวลงมาทาบทับเธอแล้ว จมูกโด่งและปากร้ายจูบซับอยู่แนวกรามโค้งมนแล้ว
