วันต่อมา~~
คอนโด BP
วันนี้ฉันไม่ได้ไปมหาลัยสภาพฉันยังแย่อยู่เดินก็ไม่ค่อยปกติ รอยที่ตัวกับคอก็ยังอยู่ เห้อ! ฉันออกไปไหนก็ไม่ได้คนสมัยนี้เห็นอะไรนิดหน่อยก็นินทากัน
“หายทันวันเสาร์เถอะ”อีกสองวันก็วันถ่ายแบบยังไงก็ต้องหายให้ทันรอยบ้าเนี่ย! ทำอะไรไว้เยอะแยะขาอ่อนฉันก็มี โรคจิต!
ฉันไม่รู้นะไปทำอะไรให้ไนท์ถึงทำกับฉันขนาดนี้ เพราะอยากได้ตัวฉันเลยต้องหลอกบังคับข่มขู่ฉันเลยหรอ?! โครตเกลียดพวกนี้เลยอบหลอกทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอกับคนพวกนี้ด้วย!!
“ไม่! แกต้องไม่ร้องอย่าอ่อนแอ”ฉันตบหน้าตัวเองเรียกสติกลับคืน เมื่อกี้ฉันเอาแต่โทษตัเองคิดแต่เรื่องในอดีตที่มันจ้องจะทำร้ายฉันตลอดเวลา ฉันจะอ่อนแอให้คนอื่นเห็นไม่ได้
“อดทนลิซเดี๋ยวมันก็ผ่านไป!”ฉันให้กำลังใจตัวเอง เดี๋ยวมันก็ต้องผ่านไปทุกอย่างจะจบลงหลังถ่ายแบบเสร็จไนท์จะต้องเลิกยุ่งกับฉัน
ฉันรู้จะให้ฉันเข้มแข็งตลอดเวลามันก็ไม่ได้ แต่กลับกันฉันกลับอ่อนแอไม่
