İçim içime sığmıyordu. Kelimelerim kifayetsiz kalıyor dilim lal oluyor her şey birbirine giriyor bir düğüm oluşturuyordu. Ve tüm bu karmaşıklığı, bu düğümü çözen bir unsur vardı. Oğlumun sesi. Gözlerimi bir kere daha ona çevirdim. Dün toplantı odasında konuşmuştu. İlk kelimesini anne olarak dile getirmişti. Şimdiye kadar hep en iyi anları sıralandırmıştım ama bu an, hepsini sollayıp geçiyordu. Nyxks için bile öndeydi biliyordum. Çünkü ikimizin de gözlerinde beliren o ışık hala belirgin bir şekilde duruyordu. Şimdi babasının koynunda huzurla uyuyan Ares Nidus ve onu asla bırakmayacak gibi sarılan Nyxks günümün güzel başlama sebebiydi. Dün toplantı odasında Ares Nidus ‘un bana seslenmesi ile bir anda hepsi delirmiş gibi bize sarılıp tebrik etmeye başlamıştı. Kendi aralarında iddiayı da unutm
