Nehirdeydik. Nehir, evim. Gözlerim onları buldu, uzun lotus çiçeklerinin ardına saklanmış bitişik halde duruyorlar, titredikleri belli oluyordu. Gözlerimi sımsıkı yumdum. Onları bu halde görmek beni üzmüştü. Onlar benim can yoldaşımdı ve şu an kokuyorlardı. Onları koruyamadığımı düşünüyor ve bunu düşündükçe de deliriyordum. Gözlerimi Nyxks ‘e çevirdim. Kısa bir anlığına göz göze geldik ardından önüne döndü. Onunla konuştuklarımızı düşündüğünü biliyordum. Yolda, krallığa geçerken konuştuklarımız ağırdı, bana inanmasını bekliyordum.
“Tania, onlarla konuşmalısın.”
Minerva ‘ya gülümserken önüme döndüm. Gülümsemem gerçek değildi. Onun gülümsemesinin gerçek olmadığı gibi. Gözlerimi nehir cinlerinde tutarak onların yana yürüdüm. Şimdi bizimkiler beni duyamayacak kadar uzak, nehir cinleri ise b
