ขวัญชีวาก้าวลงจากรถแท็กซี่ด้วยท่าทางอ่อนล้า หล่อนก้าวเดินเข้ามาในคฤหาสน์ซีร์ยานอฟด้วยท่าทางไม่มั่นใจนัก
“คุณขวัญ...”
สาวใช้คนหนึ่งที่จำหล่อนได้ว่าคือใครเอ่ยทักทาย ขวัญชีวาระบายยิ้มบางๆ ให้ก่อนจะเอ่ยถามถึงเจ้าของคฤหาสน์ ความจริงหล่อนกับคอร์เนลไม่ได้สนิทสนมกันมากนักหรอก แต่ในยามทุกข์ยากแบบนี้เขาคือที่พึ่งสุดท้ายของหล่อนจริงๆ
“พี่คอร์นอยู่หรือเปล่าจ๊ะ”
“อยู่บนห้องนอนกับคุณยาหยีค่ะ”
ขวัญชีวาได้ยินคำตอบของสาวใช้ก็อดอิจฉายาหยีไม่ได้ ผู้หญิงคนนี้โชคดีเหลือเกินที่ได้รับความรักแท้จริงจากผู้ชายที่หล่อลากไส้อย่างคอร์เนล ซีร์ยานอฟจนหมดใจ ไม่เหมือนกับหล่อนที่แม้แต่เสี้ยวเศษแห่งความเมตตาวินซ์ก็ยังไม่มีให้กับหล่อนเลย
“งั้นฉันขอเข้าไปนั่งรอให้ห้องรับแขกได้ไหม...”
“เชิญค่ะ งั้นเดี๋ยวหนูจะขึ้นไปเรียนนายน้อยให้นะคะ” สาวใช้เสนอตัวแต่ขวัญชีวาห้ามเอาไว้เพราะเกรงใจ
“อย่าเลยจ๊ะ เดี๋ยวฉันนั่งรอจนกว่าพี่คอ
