Kabanata 1
1052 Words
OHHH, f**k!
Binunot ng binata ang condom sa p*********i nito at basta na lang itinapon sa gelid. Pasalampak siyang napaupo sa couch at nagsindi ng sigarilyo. Nahihingal siya sa kakabayo kay Cindy—ang Top model sa bansang Fransya. Bukod sa pagiging model ay kilala rin itong magaling na abogada, nangaling sa mayaman na angkan at kaisa-isang anak ng Vice-president ng Pilipinas.
“Jerk my c0ck, babe. Yeah, that’s right.”
“S*ck it, babe. Ohh, yeah… You’re so amazing!”
“F*ck, hold tight, I’m near! Dam*, I’m Cu*ming!”
Adam grinned as he watched his brothers who continued to f*****g Cindy.
Hindi na bago sa kaniya ang tanawin sapagkat isa sa hobby nila ay ang mang-gang-bang ng babae. Besides, it was Cindy who requested to be f****d like that and since they are gentlemen, they granted a woman’s wildest desires.
Humihithit siya ng sigarilyo habang napapangisi dahil kahit anong posisyon ang gawin ng tatlo niyang kapatid ay walang pag-angal sa babae at sarap na sarap ito habang pinagpapasa-pasahan. Hindi niya akalain na sa likod ng mabango nitong pangalan ay may tinatago pala itong kalibugan. Mestiza ang babae, payat, maganda at kulay puso ang hugis ng mukha. Buong akala nga niya ay magmamadre ito sa subrang hinhin ng galaw. Matalik na magkaibigan ang pamilya nila pero hindi niya nasubaybayan ang pagdalaga nito dahil nanirahan siya sa bansang Russia at ngayong taon lang nagbakasyon ng Pilipinas. Ang kilala nito ay ang tatlo niyang kapatid dahil dito lang sa Pilipinas nag-aral ang mga kapatid niya at siya bilang panganay sa quadruplets ay sa kaniya naka-akibat ang malaking responsabilidad sa mga negosyo nila. Kahit na malayo siya sa mga ito ay halos parang kasama niya rin ang mga ito dahil araw-araw silang nag-uusap magkakapatid. He is the President while Zendric is the CEO, and Jhonson is chairperson and the youngest one—Tyler is a happy-go-lucky and womanizer, that bastard set it all up. He stood up naked and went to the bathroom and turned on the shower. He closed his eyes as the water flowed through his hair down to his body, he felt relieved.
Sinadya niyang tagalan sa banyo at paglabas niya ay tahimik na ang paligid. Ang tatlo niyang kapatid ay mahimbing nang natutulog habang ang babae ay walang bakas na iniwan. Hindi na siya nag-abala pang usisain kung nasaan na si Cindy dahil wala naman siyang pakialam. Once na nakipag-s*x siya ay wala nang kasunod iyon at sa dami ng naikama niya ay ni isang pangalan o mukha ay wala siyang natandaan at si Cindy ay kabilang na sa mga babaeng iyon.
BINUKSAN niya ang phone at maraming miscalls mula sa tauhan ng ama niya kaya agad siyang napakunot ang noo at denial ang numerong iyon. Bigla niyang nabitawan ang cellphone at agad na ginising ang tatlong kapatid.
Isang masamang balita ang gumimbal sa magkakapatid, ang pagkamatay ng kanilang mga magulang na sina Don Sebastian at Donya Imelda. Nilumukos ni Adam ang sulat na inabot sa kaniya ng matindi nilang kalaban—si Don Rafael.
Adam's parents were m******e in their own territory in Russia and even the maids and guards all died in the bombing explosion. It was a woman who carried the bomb ordered by Don Rafael. Nagtagis ang bagang ni Adam at sa subrang galit nitong galit ay agad nitong kinuha ang baril at pinagpauputok sa pader na parang si Don Rafael iyon at maging ang mga sasakyan nila ay maraming tama ng bala. Ang dalawa niyang kapatid ay pinagsusuntok ang glass table at kahit matibay iyon ay nabasag pa rin habang ang bunso nilang si Tyler ay umiiyak.
“What now, brothers?” namumula ang mga mata ni Tyler at nang magkatinginan sila ay si Adam lang ang walang luhang pinakita kundi kadiliman at nagbabagang mga mata. Hindi kumibo si Adam at kinuha ang susi ng sasakyan at mabilis nitong pinaharorot iyon palayo sa resort.
Magdamag na nagpakalunod sa alak si Adam at madaling araw na nang bumalik sa mansyon nila. Nadatnan niya ang mga kapatid na nagpaplano sa dapat na gawin. Nakahanda na amga armas kasama na ang mga bomba dahil lulusubin nila ang lungga ni Rafael.
“We will not attack Rafael because that fucker must have prepared. Right now we have nothing to do but bury our parents. Sa susunod na buwan na tayo magplano, palamigin muna natin ang sitwasyon saka tayo magpaplano.” Turan ni Adam at walang magawa ang tatlong nakakabatang kapatid kundi sa sumunod sa kuya nila.
Pinauwi nila ang ibang tauhan at inasikaso na lang ang burol ng kanilang mga magulang.
Pumasok si Adam sa kuwarto at nagsalin ng alak sa tequila habang nakatanaw sa labas ng bintana. Sinisisi niya ang sarili kung bakit wala sila nang mangyari ang pagsabog ‘de sana ay nailigtas pa niya ang mga magulang. May tumulong ilang patak ng luha sa mga mata ng binata nang maalala ang ama. Proud na proud sa kaniya ang ama at pinagmamalaki siya nito sa lahat habang ang kaniyang ina ay mahal na mahal siya. Silang magkakapatid, hindi deserve ng mommy niya ang ganoong klaseng kamatayan dahil napakabuti ng puso nito. Lalo na sa mga bata, iniidolo ang mommy Imelda niya ng lahat at subrang maawain kaya hindi niya matanggap ang sinapit nito.
Umupo siya sa swivel chair at nilapag sa lamesa ang tequila at binuksan ang laptop. Tamang-tama dahil may email ang tauhan niya na naroon sa Pilipinas. Ito ang pinaasikaso niya kung saan matatagpuan ang pamilya ni Don Rafael dahil isa itong intsik habang ang asawa ay pilipina kaya naniniwala siyang nasa Pilipinas lang ang mag-ina nito at hindi nga siya nagkamali.
Pagclick niya sa mensahe ay tumambad sa kaniya ang information ng pamilya ni Don Rafael. Pangalawang asawa nito si Flora at nagkaroon sila ng isang anak, si Soledad Mondragon—17-years-old, sa susunod na buwan ang debut ng dalagita at eksaktong-eksakto sa plano nila. Clinick niya ang larawan ni Soledad, napakaamo ng mukha, inosente ang mga mata. Napangisi si Adam, hindi ito kamukha ni Rafael kundi kamukha ng nanay nito. Well, kahit sino pa ang maging kamukha ng bata wala siyang pakialam at magpasesnyahan na lang sila dahil ipaghihigante niya ang mga magulang at walang batas-batas sa kaniya. Siya mismo ang maglalagay ng batas sa mga kamay niya. Dahil buhay laban sa buhay.
- Writer
