บทที่ 14

1135 Words

นารินดาคิดว่าการที่นิโคลัสช่วยปลดปล่อยเธอให้พ้นจากความทรมานอันเร่าร้อนเพราะฤทธิ์ยาปลุกเซ็กในครั้งแรก และหลังจากผล็อยหลับไปแล้ว จะช่วยให้ฤทธิ์ยาหมดไป ทว่าหญิงสาวคิดผิดมหันต์ เพราะหลังจากหมดแรงจากการโรมรันรัก นอนหลับไปหลายชั่วโมงจนเกือบฟ้าสาง หญิงสาวก็รู้สึกตัวกับอาการร้อนรุ่มที่ก่อตัวขึ้นในตัวเธออีกครั้ง ร่างบางเปล่าเปลือยกระสับกระส่ายไปมาบนเตียง เม็ดเหงื่อผุดพราวเต็มหน้าผาก คลื่นความใคร่ไหลวนอยู่ทั่วตัว ก่อนจะแล่นมารวมกันอยู่ที่ปทุมถันทั้งสอง ยอดถันสีหวานชูชันบวมเป่งขึ้นมาแค่นึกถึงนิโคลัส ดอกไม้หวานชุ่มฉ่ำปวดร้าว ต้องการให้นิโคลัสมอบกายแข็งแกร่งให้ด่ำลึกเข้ามาในตัวเธอเหมือนไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา “นิค...” นารินดาครางเรียกเจ้าของนัยน์ตาคมกริบ มือเล็กวาดไปข้างตัวเพื่อควานหาเรือนกายล่ำสัน แต่เมื่อพบแค่เพียงความเย็นเฉียบของที่นอนหนานุ่ม ก็ดันกายลุกขึ้นจากเตียง กวาดสายตามองหานิโคลัสทั่วห้อง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD