“คุณเขตต์ใจร้ายที่สุด... ทำไมต้องรังแกลูกสาวของวิไล ทำไมต้องปล้ำยัยฟาง”
นางวิไลเข้าไปโอบกอดลูกสาว ด้วยยังไม่รู้ว่าต้นสายปลายเหตุนั้นมีความเป็นมาอย่างไร
“เอ่อ... คือว่าผมไม่ได้ปล้ำครับ ผมกับฟางข้าวเรารักกัน”
ถึงเวลาที่พ่อเลี้ยงต้องบอกความจริงกับทุกคน
“ฮ้า... อะไรนะ นี่เอ็งกับหนูฟางข้าวไปรักกันตอนไหนวะ”
นายบัญชาทำท่าตกใจ
“ก็ผมแอบย่องเข้าห้องนอนของน้องฟางแทบทุกคืน”
“อร๊าย... พ่อเลี้ยงทำไมหื่นแบบนี้”
นมช้อยยกมือขึ้นทาบอกด้วยความตกใจ
“ที่พ่อเลี้ยงพูด จริงหรือเปล่ายัยฟาง... แล้วหนูรักพ่อเลี้ยงหรือเปล่า”
“รักค่ะ... ”
คนที่หลงเสน่ห์และลีลารักสุดเร่าร้อนของพ่อเลี้ยงพยักหน้าอายๆ หญิงสาวตอบโดยไม่ต้องคิด
“อ้าว... ถ้าอย่างนั้นก็ถือว่าเป็นข่าวดีน่ะสิ เพราะว่าวันนี้ฉันได้สะใภ้และได้หลานมาพร้อมกันเลย”
เสียงของนายบัญชาออกอาการตื่นเต้นดีใจ เขตต์ตะวันเห็นเข้าจึงรีบเสริม เมื่อสถานการณ์ร้ายๆ กำลัง
