เมื่อเชิดลากธันวาออกไปทำให้ผู้บิดาเดินเข้ามาใกล้นารี พร้อมกับมองจ้องไปที่ใบหน้าของลูกสาวคนเล็ก สายตาของชายสูงวัย ไม่มีเยื่อใยของความผูกพันให้เธอเลยแม้แต่น้อย
"อย่าคิดหนีไปอีก เพราะคราวหน้าเธอได้เจ็บตัวแน่นารี" คำพูดที่เรียบเฉยแต่แอบแฝงไปด้วยความเย็นชา ที่นารีนั้นสัมผัสได้จากบิดา โลกกว้างใบนี้ช่างไร้ความยุติธรรมให้เธอเหลือเกิน บ้านหลังนี้ที่เธอนั้นอาศัยตั้งแต่เล็กจนโต ช่างไร้สุขมันเต็มไปด้วยความทุกข์ เมื่อบิดามารดานั้นเลือกที่รักมักที่ชัง เวลานี้บิดาเห็นเธอเป็นเพียงแค่ตัวแปร ที่จะนำพาเงินเข้าตระกูลเธอมีค่าแค่นั้นเองสำหรับชายสูงวัย
"คุณพ่อควรจะบอกคุณอาร์มันโด้ เรื่องที่นังนารีหนีตามผู้ชายไป เผื่อเขาเปลี่ยนใจเลือกเจ้าสาวคนใหม่ที่ไม่ใช่นางนารี” รวีพูดพร้อมกับแสยะยิ้มออกมา ภายใต้ด
