ตลอดเส้นทางบัวบูชาได้เข้าใจแล้วกับคำว่าขาสั่นมันไปอย่างไร แม้ระยะทางในการขับรถจากโรงพยาบาลมาบริษัทมันจะไม่ได้ใกล้สักเท่าไหร่แต่เธอก็รู้สึกว่ามันไกลหลายร้อยกว่ากิโล
ร่องสวยฉ่ำเยิ้มมีน้ำหวานของตัวเองติดอยู่ทำให้บัวบูชาเม้มริมฝีปากเข้าหากันเธอพึ่งผ่านการมีอะไรกับเจ้านายของตัวเองมาสด ๆ ร้อน ๆ ซึ่งตอนนี้ชายหนุ่มก็กำลังจัดการถอดเกราะป้องกันออกจากแก่นกาย น้ำลายของเธอถูกกลืนลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อสายตาเจ้ากรรมเผลอไปมองตรงส่วนนั้น น้ำคาวสีขาวขุ่นบางส่วนยังคงติดอยู่ตรงส่วนปลายซึ่งชายหนุ่มจัดการมันโดยการเอื้อมมือไปหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดก่อนจะเก็บแก่นกายซึ่งยังคงขยายเป็นรูปทรงของเขาเอาไว้ตรงที่เดิม
"ที่คุณภูผาบอกว่ามันคือการลงโทษ บัวขอถามได้ไหมคะว่ามันเป็นเพราะอะไร บัวทำอะไรผิด"คำถามของเธอทำให้ภูผาหันมามองหน้า บัวบูชารอฟังคำตอบจากปากของเขาด้วยความประหม่า
"ข้อตกลงอีกหนึ่งข้อที่ฉันลืมบอกให้เธอ
