เป็นการทานอาหารที่ทำให้น้ำผึ้งกระอักกระอ่วนใจมากที่สุดเธออยากจะถามออกไปว่าทำไมเลขาของเขาต้องพักอยู่ที่เดียวกับเจ้านายแต่เธอกลับไม่มีความกล้ามากพอ เพราะเท่าที่รู้มาภูผาไม่ชอบให้ใครไปก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของเขามากเท่าไหร่ซึ่งเธอเป็นคนนอกไม่มีสิทธิ์ที่จะไปตั้งคำถามอะไรพวกนั้น
"ไม่ดื่มเหรอคะช่วงนี้"
"เปล่าหรอกครับ วันนี้ผมมาคนเดียวถ้าหากดื่มเยอะเดี๋ยวจะขับรถกลับไม่ไหว"น้ำสีอำพันในแก้วถูกยกขึ้นดื่มหลังจากภูผาพูดจบ เขาไม่ใช่คนที่เมาง่ายเพราะรู้ลิมิตในการดื่มของตัวเองดี แล้วอีกอย่างแค่เหล้าขวดเดียวไม่ทำให้เขาเมาง่าย ๆ หรอก
"ดื่มเถอะค่ะ ถ้าคุณภูผาเมาจนขับรถไม่ไหวเดี๋ยวน้ำผึ้งจะขับรถไปส่งคุณที่บ้านพักเอง"ชายหนุ่มไม่โต้ตอบเขายกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอีกครั้ง สายตาดุจดั่งหมาป่ากำลังมองหน้าจิ้งจอกสาวเจ้าเล่ห์ตรงหน้าเขาใช้สายตาแพรวพราวมองเธอทำให้น้ำผึ้งอดคิดในใจไม่ได้ว่า ชายหนุ่มเองก็เริ่มจะหลงใหลในตัวของเ
