หลังจากนั่งคุยงานจนเวลาผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่า ๆ ทุกอย่างก็เป็นอันเข้าใจ ภูผาเงยหน้ามองตึกสูงใหญ่หลายสิบชั้นซึ่งตอนนี้กำลังถูกสร้างด้วยคนงานจำนวนมาก แม้จะยังไม่แล้วเสร็จแต่เขาก็เห็นถึงโครงสร้างที่ยิ่งใหญ่และมั่นคงของมัน
"ทางบริษัทของเราต้องขอขอบคุณทางคุณภูผาอีกครั้งนะคะที่ไว้วางใจให้บริษัทของเราดูแล"
"ครับ"
"ไม่ทราบว่าคืนนี้คุณภูผาว่างหรือเปล่าคะ น้ำผึ้งอยากจะชวนคุณภูผาไปดื่ม"แววตาของหญิงสาวสื่อความหมายอย่างชัดเจนซึ่งลูกผู้หญิงอย่างบัวบูชาก็ทราบดีว่าเธอต้องการอะไร
"คืนนี้ผมคง..."
"นะคะคุณภูผา เราสองคนไม่ได้ไปดื่มด้วยกันนานแล้วนะคะ ถือซะว่าไปดื่มฉลองที่บริษัทของเราได้ร่วมงานกันอีกครั้งยังไงล่ะคะ"
"ก็ได้ครับ คุณน้ำผึ้งอยากไปดื่มร้านไหนก็ส่งโลเคชันไปให้ผมได้เลยนะครับ"
"แล้วเจอกันคืนนี้นะคะ"สาวสวยสุดมั่นส่งยิ้มสื่อความหมายก่อนเธอจะเดินออกไปและไม่วายปรายสายตามองหน้าบัวบูชาอย่างคนที
