สภาพร่างกายของบัวบูชาเรียกได้ว่าบอบช้ำอย่างหนัก ความปวดร้าวเล่นงานเมื่อเธอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพระอาทิตย์ด้านนอกสว่างจ้าคงเลยเวลาเข้างานของเธอแล้ว "นอนต่อสิ จะรีบลุกไปไหน"แรงกอดรัดจากทางด้านหลังทำให้เธอชะงักล้มตัวลงนอนวางศีรษะบนท่อนแขนใหญ่ เธอหมดแรงหลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ภาพสุดท้ายที่จำได้ก็คือตอนที่เอวสอบของภูผาขยับถี่เข้าใส่ช่องทางรักของเธออย่างดุดันตรงหน้าโต๊ะเครื่องสำอาง เขาลงโทษเธอด้วยความร้อนแรง ดุดัน เพราะเธอนั้นดันทำตัวไปสนิทกับผู้ชายคนอื่นซึ่งการกระทำนั้นอยู่ในสายตาของเขาโดยทั้งหมด และไม่แปลกที่ภูผาจะลงโทษโดยการกระแทกเธอจนถึงช่วงเช้าของวันต่อมา "อื้อ คุณภูผา อย่าค่ะ"บัวบูชาคว้ามือซุกซนของชายหนุ่มพร้อมเอ่ยปราม แก่นกายของเขายังคงขยายใหญ่เสียดสีกับเรียวขาของเธอ "อีกสักรอบเป็นไง" "แต่บัวไม่ไหว เมื่อคืนคุณก็ทำไปตั้งหลายครั้ง" "ก็เพราะใครกันล่ะ ถ้าเธอไม่ทำผิดฉันก็คงไม่ต้องลงโทษเ