อรอินทร์พูดอะไรไม่ออก น้ำตาไหลพรากลงมาอย่างอดสู บิดาของเธอเข้ามาเห็นตอนเธอกับจอมทัพกอดจูบกัน แม้จะไม่ได้สมยอมในทีแรก แต่ไม่ได้ขัดขืนสุดกำลัง ไม่ต่างจากยินยอม
“พ่อเลี้ยงครับ เป็นความผิดของผมเอง ผมล่วงเกินคุณอรเอง ผมขอยอมรับผิดทั้งหมด”
จอมทัพยอมรับผิดเอง เขาทำอะไรตามอารมณ์จนทำให้อรอินทร์เสียหาย ยิ่งตอนนี้บิดาของหญิงสาวมาเห็นการกระทำของเขากับลูกสาว ก็ยากที่จะปฏิเสธความรับผิดชอบ
“คุณต้องรับผิดชอบแน่คุณจอมทัพ ผมไม่ปล่อยให้คุณลอยนวลหรอก แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วออกไปคุยกับผมข้างนอก”
พูดจบพ่อเลี้ยงอินทรก็เดินออกไปนอกห้อง เจนจิรารีบเดินตามไปพร้อมกับปิดประตู ไม่กี่นาทีต่อมาจอมทัพที่แต่งตัวเสร็จแล้ว ก็เดินมาพบพ่อเลี้ยงอินทรที่นั่งหน้าเครียดรออยู่ที่เก้าอี้บนเฉลียงของห้องพัก
“คุณเจนเข้าไปดูแลยายอร ผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณจอมทัพเป็นการส่วนตัว”
พ่อเลี้ยงอินทรสั่งให้เจนจิราออกไป อีกฝ่ายรับคำแล้วรี
