เวลาต่อมา...
อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าก็สอบปลายภาพของเทอมแรกแล้ว ฉันเริ่มคุ้นชินกับมหา’ลัย รวมถึงร้านค้าและคลับบาร์ที่อยู่รอบนอก พอนึกว่าจะต้องย้ายไปเรียนที่อื่นก็รู้สึกใจหายขึ้นมา
“แกว่าชุดเราสองคนไม่โป๊ใช่ป้ะ แต่คนมองเยอะจังเนอะ” พอเราสองคนย่างเท้าเข้ามาในคลับก็มีคนมองมาทางเราทั้งสองคน เยอะเลยล่ะ
“มีคนบอกว่าเราสองคนสวยด้วยนะ” ฉันตอบอย่างไม่อายปาก แบบคุยเล่นกับเพื่อน คนเราทุกคนก็ไม่ได้อยากด้อยค่าตัวเองนักหรอก แม้บางสายตาที่ผู้หญิงด้วยกันมองมาจะเต็มไปด้วยสายตาของการดูถูกก็ตาม
“ไปนั่งตรงนั้น จะได้มองเห็นชัด ฉันส่งข้อความบอกพี่ไวเปอร์แล้วล่ะ” เราสองคนไปนั่งที่เก้าอี้มุมอับสายตาคนทางด้านหลังคลับ มองเห็นพี่ไวเปอร์กำลังทำงานของเขา
“พี่เขาบอกว่าจริง ๆ ก็ไม่ได้อยากทำงานแบบนี้หรอก ถ้าไม่ติดว่าพ่อของเขาเป็นเจ้าของที่นี่” ฉันว่าไม่น่าใช่ พี่ไวเปอร์ดูจะชอบงานของเขามาก เพราะมันได้คุยกับสาว ๆ หุ่นเอก
