บทที่ 13 หงุดหงิด

2279 Words

-แก้มใส- แม่ลากแขนของฉันมาที่ห้องครัวด้วยความไม่พอใจ ฉันก็หมดความอดทนแล้วเหมือนกัน เชื่อว่าที่เฮียมังกรไม่รับรักฉันก็เป็นเพราะแม่นี่แหละที่ชอบรังแกเขา “แกพูดอะไรของแก!” ไม่ว่าเปล่า แม่ยื่นมือมาหยิกต้นแขนของฉันอย่างแรงจนผิวตรงนั้นขึ้นสีแดงเถือก “แม่! หนูเจ็บนะ!!” “เจ็บ? แล้วแกพูดอะไรเมื่อกี้ หือ...” แม่เอ่ยพูดเสียงลอดไรฟัน กัดฟันกรอดด้วยความไม่พอใจ “แล้วหนูพูดผิดตรงไหน! หนูก็พูดความจริง ไม่ได้พูดอะไรผิด” “ความจริง? ความจริงที่แกว่าจะทำให้ฉันโดนเฮียด่าน่ะสิ” “ก็แม่ทำผิด” “แก้มใส ถึงฉันจะทำผิด...ฉันอยากให้แกรู้ไว้ว่าฉันทำทุกอย่างเพื่อแกทั้งนั้น มรดกหมื่นล้านนี้ต้องเป็นของแก แกจะได้สบายไม่ต้องอด ๆ อยาก ๆ เหมือนฉัน” “แม่! หนูไม่ได้อยากได้มรดกบ้าบออะไรนี่ แล้วอดอยากอะไรคะ แม่ก็กินอยู่สบายมาตลอดนี่” ตั้งแต่เกิดมาฉันก็ได้อยู่คอนโดมิเนียมหรูแล้ว แม้นจะได้อยู่แค่ในห้อง แต่ก็ไม่ได้ถึงก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD