บทที่ 16

1619 Words

เมรัยไม่กล้าลุกไปไหน นั่งรอจนกว่าฝ่ายชายจะคลายความแสบสันลงไปบ้าง หลายนาทีกว่าเขาจะเลื่อนมือขึ้นจากเป้ากางเกง เธอจึงค่อยๆ รูดซิปเช็กดูว่ามังกรยังมีชีวิตอยู่ไหม? เมื่อเปิดเนื้อผ้าดู ก็พบว่ามังกรยังไม่ตาย [ตายในที่นี่ หมายถึงเขียวช้ำ ไร้สีเลือด] ความเป็นชายยังเป็นสีเนื้ออมชมพูอ่อน จะมีแดงก่ำก็ตรงฐานรองที่เคยโดนมีดโกนบาด จะบอกว่าแผลเปิดก็ได้เพราะมีเลือดซิบ "เลือดออกด้วยอะ" "เป็นเพราะใครล่ะ ซี้ด!" เขาร้องซี้ดซ้าด ในตอนที่เธอเอามือไปแตะพวงไข่ "เพราะลุงนั่นแหละ อยากแกล้งเด็กดีนัก พอโดนแกล้งกลับบ้างก็มาโยนความผิดให้หนู ฮึบ ผู้ใหญ่นิสัยไม่ดี" ใบหน้าจิ้มลิ้มปั้นแก้มป่อง มองคนผิดที่เล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง ทีนี้จะเอายังไงกับแผลดี ต้องพาไปโรงพยาบาลไหม ขืนปล่อยเอาไว้ได้ไข่อักเสบจนต้องตัดทิ้งแน่เลย "ไปหาหมอไหมลุง ลูกกลมๆ มันแดงมากเลย" "ไม่ไป ไม่อยากไป ไม่ชอบไป แดงแค่นี้ เดี๋ยวก็หาย" ไม่รู้ว่าใครเป

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD