CHAPTER SEVENTEEN
Impossible
SINIKSIK ko ang sarili sa yakap-yakap kong unan na bagama’t matigas ay nagbibigay init sa katawan kong nilalamig. Pero kumunot ang noo ko at kumibot-kibot ang ilong ko sa amoy na pamilyar sa akin.
Sa pagdilat ng mga mata ko ay natulala ako nang makita ang nahihimbing na si Dmitri na yakap-yakap ako. Nakagilid siya at mukhang pinagkakasya lang ang sarili para hindi siya mahulog sa sofa na kinahihigaan naming dalawa.
Ang huling natatandaan ko ay nanonood pa ako ng horror movie na inakala niyang kakatakutan ko pero namalayan ko na lang na hinila na ako ng antok. Hindi ko naramdaman na tinabihan niya ako at talagang iniunan niya pa ang ulo ko sa braso niya.
Imbes na itulak ko siya ay pinakatitigan ko pa ang mukha niya. Pinigilan ko ang sarili kong haplusin a
