ตอนที่ 3 แหกอกผัว
768 Words
เจ้าใบหน้าฟ้าประทานเท้าเอวจ้องหน้าลูกน้องของสามีอย่างเอาเรื่อง คนของเธอบอกว่าแล้วว่าลูเซียโน่นัดนางแบบมาดินเนอร์ที่นี่ คาลิน่า เกรเซีย เมียแบบถูกต้องตามกฏหมายแต่ไม่ถูกใจผัวแบบเธอจะทนยังไงไหว
แต่งงานกันมาเกือบห้าปีลูเซียโน่ก็หาเรื่องให้ได้ปวดหัวอยู่ตลอด การแต่งงานตามความเหมาะสมของทั้งสองตระกูลจะว่าไม่มีความรักเจือปนอยู่เลยก็ไม่ใช่ เธอรักเขามาโดยตลอดไม่เคยว่อกแว่กแต่อีผัวชั่วไม่เคยสำนึก เที่ยวลากผู้หญิงคนนั้นคนนี้ไปทั่ว
“ลูเซียสอยู่ไหน!” เสียงแหลมบาดแก้วหูพาให้เลอาทำหน้าหยีเพราะกลัวความผิดที่ปิดบังความลับกับนายหญิงของตระกูล ลูเซียโน่น่ากลัวแค่ไหนคาลิน่าก็น่าหวาดผวาไม่ต่างกัน
“นายใหญ่ติดงานกับลูกค้าครับ” เลอามือขวามาเฟียรีบรายงานนายหญิงตามที่ได้รับคำสั่งเอาไว้
“ลูกค้างั้นเหรอ” ทั้งนายทั้งลูกน้องช่วยกันดีเหลือเกิน หากไม่สืบจนรู้ก็ช่วยกันปกปิดกันสุดฤทธิ์ตามสันดานผู้ชายเจ้าชู้
“ลูกค้าจริงๆ ครับ” เลอาพยายามทำหน้านิ่งกลบเกลื่อนความผิด
“ฉันขอถามอีกเป็นครั้งสุดท้าย นายใหญ่สุดที่รักของนายอยู่ไหน!” น้ำเสียงเริ่มดังจนกลายเป็นตะคอก ใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยความโกรธในมือถือไม้เบสบอลแน่น เลอารู้ได้โดยอัตโนมัติว่านายหญิงทราบทุกอย่างแล้วถึงได้เตรียมอุปกรณ์มาครบมือแบบนี้
“นายหญิงโมโหไม่ดีเลยนะครับ นายใหญ่เสร็จงานก็จะรีบออกมาเลยครับ” ชายหนุ่มรีบปลอบโยนเพราะหมดหนทางจะช่วยเจ้านาย
“นายช่วยเขาปิดบังฉันเหรอ ฮึก วันนี้วันครบรอบที่หมั้นกันแท้ๆ เลย ฮือๆ” จากโกรธหญิงสาวก็ทรุดนั่งกับพื้นร้องไห้ออกมาด้วยท่าทางน่าสงสารประหนึ่งใจจะขาด
“นายหญิงอย่าร้องไห้สิครับผมผิดไปแล้ว” มือขวามาเฟียผู้แสนอ่อนโยนที่แพ้น้ำตานายหญิงทุกครั้งทรุดกายนั่งลงข้างๆ ยอมสารภาพผิดออกมาเสียดื้อๆ
“เลอาบอกคาร์ลี่มาเถอะนะคะว่าลูเซียสไปไหน คาร์ลี่สัญญาจะไม่ให้เลอาเดือดร้อน ฮึกๆ นะคะ” หญิงสาวเกลี้ยกล่อมอย่างใจเย็น ขณะเดียวกันก็ปล่อยน้ำตาสั่งได้ออกหลอกลูกน้องสามี
เลอามองใบหน้าสวยเปื้อนน้ำตาด้วยใจอ่อนยวบเป็นขี้ผึ้งลนไฟ คาลิน่าไม่เหมาะกับน้ำตาเลยสักนิด นายใหญ่ไม่น่าอยากเล่นสนุกกับนางแบบนั่นจนลืมวันครบรอบเลย
หลังจากได้ข้อมูลจากเลอาผู้แสนซื่อ คาลิน่าก็บุกเข้ามาในห้องที่ผัวชั่วจองไว้ดินเนอร์หรูนางบำเรอ ภาพที่เห็นไม่ต้องอธิบายคาลิน่าก็เดาได้ว่ากิจกรรมที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้คืออะไร
เพล้ง! ไม้เบสบอลฟาดลงบนโต๊ะอาหารจนแตกกระจายโดยผัวกับนางแบบสาวที่นัวกันอยู่บนเก้าอี้
กรี๊ด!!!!!!
“ลูกค้าเขาคุยงานกันแนบแน่นขนาดนี้เลยเหรอลูเซียโน่!” การมีผัวเป็นมาเฟียต้องใช้ความอดทนมากแค่ไหนเขารู้บ้างหรือเปล่า ฉากหน้าสวยหรูที่สร้างไว้ประดับบารมีเขามันหนักมานะ ทำไมถึงต้องมาทำให้ทุกอย่างมันลำบากขึ้นกว่าเดิม
“คาร์ลี่มาได้ยังไง!” มาเฟียหนุ่มดันร่างนางแบบสาวออกห่างอย่างลืมตัว เขาไม่ได้กลัวอะไรหรอกแค่ไม่ชอบเห็นใครตบตีกัน
“ถ้าเลือดหัวใครสักคนไม่ออกอย่ามาเรียกฉันว่าคาร์ลี่เลยไอ้ผัวชั่ว!” ร่างเล็กสั่นเทิ้มไปทั้งตัวใช้ไม้เบสบอลชี้หน้าผัวที่ตามคอยังเปื้อนลิปสติกสีแดงเป็นหลักฐาน
“กรี๊ด!!! คุณลูเซียโน่ช่วยเมร่าด้วยสิคะ” ข่าวลือที่ว่าเมียชายหนุ่มโหดถึงขนาดแทบฆ่าคนได้เห็นจะเป็นเรื่องจริง
“ยืนโง่ทำไมวะ เมียฉันมาแล้วก็กลับไปสิ” ไล่ก็ไม่ไปเสือกพยายามยั่วอยู่นั่น เมียดันเสือกมาเห็นจังหวะนรกพอดีอีก
“เอ๊ะ ก็ไหนคุณบอกว่าถ้าเมร่าเอาไดฟ์มาให้คุณได้ คุณจะให้รางวัลไง” ลูเซียโน่ตวัดสายตามองนางแบบพูดไม่รู้เรื่องอย่างเหลืออดเตรียมจะเรียกให้ลูกมาลากเมร่าออกไปให้พ้นสายตาทว่ามันช้ากว่าไม้ในมือเมีย
“ลูเซียโน่!” เสียงนั้นจบลงพร้อมกับไม้ที่ฟาดใส่หัวเขาแบบเต็มๆ ชนิดที่ต่อให้เป็นเดอะแฟลชก็หลบไม่ทัน
- Writer
