“โธ่! กร สมัยนี้เศรฐกิจมันไม่ค่อยดี อาก็พยายามหาทุกทางแล้ว แต่ถ้าอามีเงินก้อนไปต่ออีกทุนสักรอบ อาว่า..”
กึก!
เสียงของแข็งวางกระแทกลงบนโต๊ะ ปลายกระบอกหันจ่อเข้าหน้านิ้วเรียวใหญ่เกี้ยวเตรียมเหนี่ยวไก ทำให้ชายร่างท้วมที่กำลังอ้างเหตุผลนับร้อยรีบเม้มปิดปากเงียบในทันที ใบหน้าขาวซีด เม็ดเหงื่อไหลซึมทั่งที่แอร์ในห้องเย็นฉ่ำ ดวงตาที่กำลังเบิกกว้างจดจ้องสิ่งที่อยู่บนโต๊ะไม่กล้าแม้แต่จะละหนี
“กะ กร คือ อาเหลือแค่ร้านนี้ ขอเวลาอาอีก2-3 สามเดือนได้ไหม?” เสียงตะกุกตะกัก ขอร้องเด็กหนุ่มที่เขาเรียกแทนว่าหลาน
“เสียใจครับ ผมคงทำแบบนั้นไม่ได้”
สิ้นคำของชายหนุ่ม แฟ้มเอกสารก็ถูกนำมาวางตรงหน้าพร้อมปากกา
“มะ หมายความว่ายังไง กรจะให้อาขายร้านนี้เหรอ ไม่มีทาง”
“ถ้าอย่างนั้น คุณอาก็คงต้องทิ้งชีวิตไว้ตรงนี้แทน! เลือกดีๆนะครับ ร้าน! หรือ ชีวิต!” ใบหน้าคมกระตุกยิ้ม สายตาเจ้าเล่ห์ แฝงด้วยความเลือดเย็นทำให้คน
