บทที่ 5

956 Words

"ผู้โดยสารท่านใดที่จะเดินทางไปกรุงเทพฯ เที่ยวรถที่.. เชิญขึ้นรถได้เลยค่ะ" เสียงประกาศจากพนักงานต้อนรับประจำรถโดยสารฉุดให้หญิงสาวที่นั่งจินตนาการถึงอนาคตกลับมาสู่ปัจจุบัน มัทนาลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่เธอนั่งแล้วเดินไปต่อแถวกับผู้โดยสารคนอื่นที่เดินทางในเที่ยวเดียวกัน เจ้าหล่อนตื่นเต้นและหวาดหวั่นไม่น้อย ด้วยนี่เป็นครั้งแรกที่จะได้เข้าเมืองหลวง และเป็นครั้งแรกที่ไปไกลจากบ้านเกิดเพียงคนเดียวลำพัง ทั้งหนทางข้างหน้าก็ไร้ใครให้พึ่งพา กระนั้นไม่ว่าจะมีความรู้สึกใดเกิดขึ้น มัทนาก็ไม่คิดถอยหลัง "คุณผู้โดยสารลงที่ไหนคะ" "บขส. ค่ะ" หลังจากฉีกตั๋ว พนักงานต้อนรับก็ปล่อยให้เธอขึ้นรถ เธอเดินหาเบาะตามเลขที่นั่งที่ระบุตอนจองตั๋ว เมื่อพบจึงเก็บกระเป๋าเป้ใบใหญ่ที่ใส่เสื้อผ้าไว้บนศีรษะ ณ ที่เก็บของ ส่วนใบเล็กก็เอาไว้กับตัวแล้วนั่งในที่นั่งของตน ไม่นานข้างกันก็มีผู้โดยสารแปลกหน้านั่งลง เป็นคุณป้าท่าทางใจดี ท่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD