บทที่ ๗ แอบกินในห้องครัว

1995 Words
บทที่ ๗ แอบกินในห้องครัว   ในคอนโดของกิ่งแก้ว  หญิงสาวนั่งทำงานจนเสร็จ และกำลังจะลุกไปอาบน้ำ เพื่อ ออกไปพบลูกค้า เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น RRR           “ค่ะ” กรอกเสียงลงไป  “มีคนมาตามสืบเรื่องของไอ้พลครับ” สายที่เธอจ้างเอาไว้ รีบรายงาน           “หือ ใครคะ” ถามกลับ เธอไม่ได้กังวลว่าใครจะตามตวั มัน พบ เพราะต่อให้พบ เดนมนุษย์อย่างมัน ก็จะต้องตายในไม่ช้านี่ แหละ  “คนของคุณอานนท์ครับ ชื่อสิงหา” สายของเธอรายงาน กลับมา  “อ้อ ช่างเขา ไม่ต้องทำอะไร เขาอยากรู้อะไรก็ปล่อยเขา” สั่งการไป           “ครับ”  “เดี๋ยวฉันจะโอนเงินเข้าบัญชีเดือนนี้ให้นะคะ” เอ่ยขึ้น พร้อมกับเปิดอแพธนาคาร จัดการโอนเงินให้ทันที           “ยังไม่สิ้นเดือนเลยนี่ครับ”  “ไม่เป็นไร เผื่อฉันไม่ว่าง เคคะคะ” พูดจบก็กดวางสาย แล้วรีบไปอาบน้ำ จากนั้นจึงรีบไปพบลูกค้า เมื่อคุยงานกันเสร็จจน เป็นที่น่าพอใจ กิ่งแก้วก็ตรงไปในสถานที่หนึ่งทันที บริษัทการยา Pharmaceutical Company               ชายหนุ่มนั่งทำงานไป จู่ ๆ ภาพของเมื่อคืนก็แว็บเข้ามา เป็นภาพที่เขาแอบกินเพื่อนเมีย ทั้ง ๆ ที่เมียเองก็อยู่ เขาจึงตื่นเต้น เป็นอย่างมาก    เหตุการณ์ของเมื่อคืน  ที่โต๊ะอาหารทั้งสามคนต่างดื่มกินพูดคุยกันอย่างมี ความสุข ฤทัยพูดคุยเสียงดังเล่าเรื่องที่ทำงานให้กิ่งแก้วและสามี ฟัง ส่วนคนเป็นผัวกลับนั่งจิบเบียร์มองเมียรักของตนแต่เป็นชู้ ทางนิตินัยด้วยแววตาเยิ้ม   ส่วนกิ่งแก้วก็จิบเบียร์ไปเรื่อย ๆ ก่อนจะหัวเราะเมื่อฤทัย เล่าเรื่องตลก ๆ แต่สายตากลับมองอานนท์อย่างยั่วเย้า ก่อนจะ ยกแก้วเบียร์ขึ้นจิบ แลบลิ้นเลียริมฝีปากพลางส่งสายตาหื่นหิวไป ให้อานนท์ ทำให้ปืนใหญ่ของอานนท์แข็งขึ้นมาทันที  เท้าสวยของกิ่งแก้วยื่นออกไปแตะขาแกร่งของ อานนท์ จากนั้นก็เลื่อนฝ่าเท้าขึ้นไปเรื่อย ๆ จนถึงแท่งทองอัน ใหญ่มันก็ผงกหัวต้อนรับเท้าของเธอทันทีอย่างโหยหิวไม่ต่างกัน  ‘กินเหล้าปั่นไหม ฉันจะทำให้กิน’ ฤทัยเอ่ยชวนกิ่งแก้ว  ‘เอาดิ อยากกินเหมือนกัน’ กิ่งแก้วตอบรับ แต่ยังถูท่อน ลำต่อไป ชายหนุ่มมองเหมือนจะขย้ำเธอกินเต็มที           ‘อะเค’ ฤทัยเข้าไปในครัว โดยเธอนั้นไม่รู้เลยว่าตนเองได้ เปิดโอกาสให้ผัวและเพื่อนซะแล้ว เพราะผัวรักคอยจับเพื่อนเธอ กินทุกเวลาที่เผลอ  ‘เอาแบบกินทีเดียวแล้วหลับอะ มีไหม’ คนสวยถามยั่ว ๆ ฤทัยหันมายิ้มนิด ๆ ส่วนกิ่งแก้วก็ลุกขึ้นเดินตามหลังเพื่อน ไป จากนั้นเธอก็ยืนพิงเคาน์เตอร์ห้องครัว หันไปสบตาของ อานนท์เพราะรู้ว่าอานนท์ต้องมองตนอยู่แล้ว และก็ไม่ผิดหวัง            เมื่อตาสบกันในแววตานั้นมีแต่ความหิวกระหายใน SEX กิ่งแก้วยิ้มสวยหนึ่งทีมือนุ่มนั้นลูบตรงเนินนางดูยั่วใจ อานนท์ก็ ยิ้มตอบใจเขานั้นเต้นรัว ๆ เหมือนตีกลอง กิ่งแก้วมีเสน่ห์และเย้า ยวนมาก ๆ เขารักเธอหลงเธอสุด ๆ ชายหนุ่มนั้นอยากอยู่กับกิ่ง แก้วทุกวันเวลา อยากคลอเคลียนัวเนียกับเธอตลอดไป คิดแล้วก็ ลุกขึ้นเดินไปหาคนสวยอย่างรวดเร็ว            กิ่งแก้วยืนพิงเคาท์เตอร์ กางขาสวยออกนิด ๆ กระโปรง ก็ร่นขึ้นนิดหน่อย ส่วนฤทัยอยู่ในห้องครัวง่วนกับการทำเหล้าปั่น กิ่งแก้วเมื่อเห็นว่าอานนท์เดินมาใกล้แล้วเธอจึงแยกขาออก เล็กน้อย ชายหนุ่มประชิดตัวแล้วจูบซอกคอหอมกรุ่นของคนสวย เบา ๆ พลางขบเม้มอย่างหิวโหย ตาก็เหลือบมองฤทัยไปด้วย ส่วนมือก็ยกอบกุมหน้าอกอวบของเพื่อนเมีย ขยำอย่างแรงเต็ม อารมณ์ความหิวโหย ดวงตาขุ่นจัดเมื่อความหิวมันพุ่งขึ้น           ‘อาส์ พี่นนท์’ กิ่งแก้วครางเบา ๆ                ‘ชู่ววว์’ อานนท์จูบกลีบปากสวย หางตายังคงมองไป ทางฤทัย จากนั้นเขาก็นั่งลงมุดหัวทุยเข้าไปในกระโปรงตัวสวย   พลางยกขาเรียวของคนรักให้เหยียบบนบ่าของตน ยื่น ใบหน้าไปหอมความเป็นหญิงของคนสวย มือหนาแหวก กางเกงในไปด้านซ้ายก่อนจะแลบล้ินแตะลงที่เกสรบวมเป่งนั้น และดูดดุน กิ่งแก้วสะดุ้งครางฮือทันที           ‘อาส์ อื้อ’  ‘แก้วชอบเข้ม ๆ ใช่ปะ’ ฤทัยถาม  กิ่งแก้วกัดฟันกรอด ๆ ก่อนจะตอบคำถามเพื่อน  ‘อะ อื้อ ชอบ’ ขนาดกัดฟัน ยังกลั้นไม่อยู่  คนสวยยืนเหยียบบ่าอานนท์แอ่นโคกสวาทอันนูนเด่น เยิ้มไปด้วยน้ำหวานร่อนเข้าใส่ใบหน้าของหนุ่มหล่อ ชายหนุ่มก็ ดูดกนิอย่างรุนแรง เธอหิว เขาก็หิวไม่ต่างกัน  ‘อื้มม ซี๊ดดด เสียว’ กิ่งแก้วครางออกมาอย่างอดไม่ไหว แม้จะกัดฟันกลั้นเอาไว้ แต่เสียงมันก็ยังเล็ดลอดออกมาอยู่ดี  ‘แก้วเป็นไรเสียงสั่น ๆ’ ฤทัยหันหน้ามาถาม เมื่อเพื่อน เสียงสั่นแปลกไป เธอเห็นกิ่งแก้วนั้นหน้าแดง มีเหงื่อออกตาม ใบหน้าจนชุ่มไปหมดแล้ว           ‘อื้อ แก้วไม่เป็นไร แค่ปวดท้อง’ คนสวยกัดฟันตอบ แต่ แอ่นสะโพกสู้ศึกไม่มีถอย   ‘อ้อ กินยาล่ะ’ ฤทัยไม่ได้รับรู้เลย ว่าใต้เคาน์เตอร์ ห้องครัวนั้น ผวัของตนนั่งกินน้ำหวานของเพื่อนรักอย่างเมามัน  ตัดกลับมา อานนท์หน้าแดงตาวาว ความรู้สึกของเมื่อคืน มันพลุ่งพลานอยู่ในอกเขาอย่างหนัก เนื่องจากไม่ได้ถึงสวรรค์อย่าง ที่ตั้งใจ เพราะเขาต้องรีบเข้าบริษัท เพราะนักวิจัยส่งตัวอย่างมาให้ เขาดูแล้วมันมีบางอย่างผิดพลาดไป ชายหนุ่มจึงต้องข่มกลั้นความ อยากลงไปอย่างหนัก           “แก้ว ผัวอยากจัง”  RRR           “ว่าไง”           “ผมมีข้อมูลเกี่ยวกับนายพลมาเพิ่มครับ”   สถานที่อีกแห่ง  กิ่งแก้วรีบเดินไปที่หลังบ้าน พร้อมกับเปิดประตูรั้วเข้า ไป ที่นี่มีต้นไม้เยอะแยะ สร้างความร่มรื่นให้กับบ้านหลังเล็กนี้เป็น อย่างมาก แต่ใครจะรู้กัน ว่ามันมีบางอย่างซุกซ่อนอยู่   กิ่งแก้วยืนที่ใต้ต้นมะม่วงอกร่อง แล้วก็มีผู้ชายร่างสูงโปร่ง คนหนึ่งเดินเข้ามา แล้วยืนโทรศัพท์ให้กับเธอ หญิงสาวดูแล้วก็ยก ยิ้ม เพราะสิ่งที่ดูมันคือต้นเรื่องของความร้าวฉาน ระหว่างเธอกับ ฤทัย  “ฉันจะเข้าไปดูมันสักหน่อย” คืนโทรศัพท์แล้ว ก็เดินอย่าง นางพญาตรงไปยังบ้านหลังเล็กสีฟ้า แล้วก็มีผู้ชายเดินตามหลังอีก คน  สิงหานั้นสืบหาข่าวเรื่องนายพลมาหลายวัน เมื่อได้เบาะ แสะจากลูกสาวของครูอังคณา เขาก็มาตามข้อมูลที่ได้รับ แต่ต้องมา อีกจังหวัด สถานที่ว่านี้ก็ใกล้กับกรุงเทพ ฯ แต่พอมาถึงกลับพบเจอ บ้านไม้หลังใหญ่ที่มีอาณาเขตกว้างขวาง แล้วจะพบไอ้พลมันได้ยังไง ชายหนุ่มปวดหัวจนต้องรายงานผู้เป็นนาย ภายในบ้าน  กลิ่นคาวคละคลุ้งออกมา ทำให้กิ่งแก้วต้องย่นจมูก สายตา มองไปก็เห็นว่า มีผู้ชายคนหนึ่ง นอนงอตัวอยู่ สภาพร่างกายมีแต่ รอยแผลเป็นและรอยแผลใหม่ แถมแผลนั้นก็เขียวคล้ำ คงติดเชื้อ นั่นแหละ เขาคนนั้น คือวรพล หรือนายพลนั่นเอง  หญิงสาวแสยะยิ้ม ก่อนจะสวมแมสแล้วเดินเข้าไปใกล้ คน ที่เธอเกลียด  “สวัสดี นายพล” เสียงหวานนั้นแทรกเข้าไปในโสต ประสาทของคนที่นอนอยู่ มันลืมตาขึ้นมาทันที แล้วก็ต้องหัน กลับมาอย่างรวดเร็ว           “โอ๊ะ” มันเจ็บแผล แต่กิ่งแก้วไม่ได้สงสารแม้แต่นิดเดียว  “หือ เจ็บเหรอ หึหึ เจ็บมากไหม” คนสวยถามขึ้น แล้ว ชะโงกหน้าเข้าไปใกล้ จริงอยู่ ที่กลิ่นความและเหม็นเน่ามันฉุนและ แรงมาก แต่สำหรับเธอ มันเทียบไม่ได้ กับสิ่งที่ผู้ชายคนนี้ก่อขึ้น ต่อ ให้เน่ามากกว่านี้ เธอก็ทนได้อยู่แล้ว ขอแค่มันได้รับผลในสิ่งที่มันทำ กับเธอและทำกับคนที่เธอรักก็พอ           “กะ แก้ว” เสียงนั้นแหบ จนแทบฟังไม่รู้เรื่อง           “หือ จำชื่อฉันได้ด้วย ดีจัง” หญิงสาวพูดเยาะ ๆ             “จะ จำได้ พี่จำแก้ว ดะ ได้” มันพยายามที่จะพูด กิ่งแก้ว ขนลุกกับสิ่งที่มันเอ่ย พี่งั้นเหรอ จะอ้วก  “พี่อะไร ฉันไม่เคยมีพี่ อย่ามาเรียก” พูดแล้วก็มองสำรวจ ไปทั่วร่าง ความพอใจมันก็บังเกิดขึ้นทันที  “กะ แก้วเป็นคนที่ พะ พี่ ระ รัก” นายพลพูดอย่างทรมาณ สายตาจับจ้องไปที่ใบหน้าสวยซึ้งของผู้หญิงในฝัน ที่ครั้งหนึ่ง มัน เคยหลงรักอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่เธอกลับโหดใช่เล่น เพราะสิ่งที่ เขาได้เจอ คือการเข้ามานอนในบ้าน แถมถูกทำร้ายด้วยแส้และน้ำ ร้อนลวก “หึหึ เป็นคนที่นายรักงั้นเหรอ แล้วเมียของนายล่ะ ฤทัยอะ ไม่จำเหรอ เขาคิดถึงนายมากนะ นายไม่คิดถึงเหรอ” ถามเยาะ ๆ มือกดบันทึกเสียงไปด้วย           “พะ พี่รักแต่แก้ว” แม้ตอนนี้ก็ยังรัก  “หึหึ รักห่าเหวอะไร ในเมื่อนายทำเลวขนาดนี้ คิดเหรอว่า ฉันจะรักผู้ชายห่วย ๆ แถมเลวจัดอย่างนาย เมื่อไหร่จะตื่นจากฝัน แล้วเมื่อไหร่จะรู้สักที ว่าที่ฉันทรมาณนายมาตั้งหลายสิบปี โดยไม่ ทำให้ตาย มันคือการที่ฉันรักนายงั้นเหรอ” ความเลวทรามที่มันทำ มันก็วนกลับมาอีกครั้ง  “ถะ ถึงพี่จะละ เลว ตะแต่ว่า พะ พี่กะ ก็รัก แต่กะ แก้ว” มันพยายามพูด  “งั้นไปบอกกับเมียของนายนะ ว่านายรักฉัน แล้วให้เขา เข้าใจด้วย การที่เขาอาฆาตฉัน เพราะเรื่องของนาย เมียนายอะ มัน คิดว่าฉันอะหลอกนายมารัก ก็ทิ้งให้เขาอยู่คนเดียวอย่างทุกข์ ทรมาณ นายไปบอกกับเขาหน่อยนะ” แสยะยิ้ม ดวงตาวาววับ “ฤทัย” นายพลพูดเสียงแหบ ๆ   “หึหึ ใช่ ฤทัย รู้ไหม เมียนายอะ ชั่วพอกับนายเลย วางยา ฉัน จนฉันต้องเสียสาวให้ไอ้คนเลว ทำให้ฉันต้องเลิกกับคนที่ฉันรัก นายคิดดูดิ ว่ามันควรเอาคืนไหม” หญิงสาวถามเสียงเรียบ ก่อนจะ พูดขึ้นมาอีกครั้ง   “ดูมันไปเรื่อย ๆ นะ เดี๋ยวถ้ามีคนมาหาแล้วจะเอามันไป ให้ถามก่อนว่ามาจากไหน ชื่ออะไร แล้วก็ยกมันให้กับเขาเลยนะ” สั่งการเสร็จ ก่อนจะเดินจากไป เธอก็หันมาหานายพลอีกครั้ง  “ฉันจะให้นายดูคลิป นะ เนี่ย คลิปเมียของนาย แต่ว่า มั่ว เหลือเกิน มีผัวแล้ว แต่ก็ยังไม่พอ มาเอาคนที่ฉันรักไปอีก แล้วก็ยัง ไม่พอ ยังแอบไปกินกับไอ้คนชั่วนั่น ดูนะ ว่าเมียของนายมันร่านมาก แค่ไหน และนายก็คิดเอาไว้ด้วยนะ ว่าถ้าเจอเธอแล้ว นายควรจะทำ ยั้งไงกับเธอดี” วางโทรศัพท์มือถือไว้ให้กับนายพล แล้วเดินจากไป ปล่อยให้ผัวคนแรกของฤทัยมองตามจนลับสายตา ‘แก้ว สิ่งที่พี่เคยทำ พี่ขอโทษนะ แก้วจะยกโทษให้พี่ได้ ไหม’                 สิ่งเลวร้ายในอดีตเมื่อสิบสองก่อน ที่มันเคยได้ทำกับผู้ บริสุทธิ์ มันตามหลอกหลอนจนเขาอยากตายวันละหลายรอบ แต่ คนของกิ่งแก้ว กลับไม่ปล่อยให้เขาตายสักที 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD