หลังจากบทรักของทั้งสองจบลงคนทั้งคู่ก็นอนกอดกันแนบชิดกายอยู่แบบนั้น เซย์มองหน้าชายหนุ่มที่กำลังหลับไหลพรางเอามือลูบไปมา เธอเป็นเมียเขาแล้ว เป็นผู้หญิงของเขาเต็มตัวแล้ว หวังว่าเขาคงไม่ทำให้เธอเสียใจ "อยากได้อีกหรือไง?" ครามลืมตาแล้วเอ่ยถามขึ้นก่อนจะกระชับกอดเธอ "ป่าว วันนี้ทำไมถึงไปที่งานหล่ะ?" เธอแค่อยากรู้ว่าหากเธอแต่งงานจริง การที่เขาไปงานแบบนั้นมันคงเจ็บไม่น้อย "ก็ไอกันต์มันส่งการ์ดมาเชิญ" เมื่อได้ยินครามพูดเซย์ก็เบิกตากว้าง "เป็นไปได้ไง ในเมื่อตอนที่เรียบเรียงซองไม่มีชื่อนาย?" "มันคงตั้งใจแหละ โชคดีหน่อยที่เธอหลงฉันจนไม่แต่งกับมัน" เขาพูดอย่างเข้าข้างตัวเองทำเอาหญิงสาวถึงกับมองบนด้วยความเหนื่อยหน่าย "หรือที่ฉันพูดมันไม่จริง" ครามถามพรางก้มหน้าลงมาหาเธอแล้วลูบหัวเธอไปมาด้วยความเอ็นดู "ไม่รู้สิ" เธอก็คือเธอ ไม่ตอบอย่างโกหกและไม่แคร์ความรู้สึกของใคร "เธอก็ชอบทำร้ายฉันอยู่เรื่อย" คร