ตกเย็นของอีกวันเซย์เดินเข้าไปในคลับของเพลิงด้วยความสง่า
“มาได้แล้วเหรอ นึกว่าจะไม่มาแล้ว“ คาเรนเอ่ยจิกกัดเพื่อนสาวที่นัดไว้แล้วมาไม่เป็นเวลา
“มาเลทแค่นี้ทำบ่น” เซย์นั่งลงก่อนจะมองไปบริเวณรอบ ๆ คลับทั้งโต๊ะมีเพียงแค่คาเรนที่นั่งรอเธออยู่เพียงคนเดียว
“ไม่ต้องมองหรอกทั้งโต๊ะมีแค่เราสองคน ส่วนหมอเขาแยกตัวออกไปนั่งโต๊ะอื่นไม่อยากให้พี่ครามต้องเห็นหน้าเธอน่ะ” คาเรนเอ่ยพูดขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสาวของตัวเองเอาแต่ มองไปรอบ ๆ ราวกับว่าหาบางคนอยู่
“ไม่ได้อยากรู้สักหน่อย” เธอยกแก้วขึ้นดื่ม พรางทำใจให้สงบไม่อยากให้ใครต้องรับรู้ถึงความรู้สึกที่เธอมีในตอนนี้
“คิดดีแล้วใช่ไหมเรื่องแต่งงาน” เมื่อได้โอกาสคาเรนก็เอ่ยถามอย่างน้อยตอนนี้เพื่อนสาวของเธอก็ไม่สามารถที่จะเลี่ยงคำตอบได้
“ทำไมต้องคิดอะไรให้มันเยอะแยะ” หญิงสาวตอบอย่างไม่ใส่ใจ
“งานแต่งจะมีขึ้นเมื่อไหร่?” ในเมื่อรู้ว่าห้ามหรือแย้งอะไรออกไปไม่ได้คาเร
