หลังจากที่นั่งเล่นกันไปสักพักเปลวก็ขอตัวกลับเพราะเกรงใจเพื่อนชายที่ต้องมาคอยนั่งเป็นเพื่อนเขาทั้งที่อยากจะลากเซย์ไปฟัดใจแทบขาด
"อื้อออครามอย่า...." เซย์พยายามห้ามหลังจากที่ชายหนุ่มลากเธอมาถึงห้องทำงานแล้วเอาแต่ซุกไซร้เธออยู่แบบนั้น
"ทำไม หื้ม ขอหอมหน่อยไม่ได้เหรอ?" ครามเงยหน้าขึ้นถามเธอด้วยแววตาอ้อน ๆ
"ไหนว่าจะพาไปกินข้าว?"
"กินเธอก่อนได้มั้ย หิวเธอจนไม่มีแรงออกไปกินข้าวแล้ว"หญิงสาวได้แต่ทำหน้าปลงที่ครามพูดแบบนั้น
"ครั้งเดียวตกลงมั้ย?" เธอไม่ได้ปฏิเสธแต่เลือกที่จะให้ความสุขแก่เขาอย่างที่เขาต้องการ
"เธอมันน่ารักแบบนี้ไง ไม่ขัดใจฉันเลย" ครามยิ้มอย่างพอใจก่อนจะอุ้มเซย์มานั่งที่ตักแล้วซุกไซร้ซอกคอของเธอด้วยความคลั่งรัก
"ครามอื้ออ ยะ..อย่าทำรอย" เซย์พยายามดันออกเพราะรู้สึกเจ็บตรงที่ครามดูด เธอรู้ดีว่าเขาทำรอยเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
"เรื่องนี้ฉันตามใจเธอไม่ได้ ฉันอยากให้คนอื่นรู้ว่าเธอ
