บทที่ 3 ผู้หญิงของริวกิ
1484 Words
“นายหญิงคะนายผู้ชายวันนี้จะออกไปที่คลับให้มาเรียนนายหญิงว่าคืนนี้จะค้างที่คลับค่ะ” แม่บ้านคนไทยท่าทางใจดีนำอาหารเช้ามาเสิร์ฟให้กับลูกชุบเพราะเธอไม่สบาย ริวกิจึงกำชับให้แม่บ้านดูแลเป็นพิเศษอันที่จริงหลังจากคืนแรกที่เธอกลับมาริวกิก็ให้เธอมานอนร่วมเตียงทุกคืนไม่มีเว้น
“อ่อค่ะ ป้าสมรไม่ต้องเรียกหนูว่านายหญิงนะคะหนูไม่ได้เป็นอะไรกับคุณริวกิ” ใบหน้าสวยที่ซีดเผือดเพราะพิษไข้ขอร้องให้ป้าแม่บ้านเรียกเธอให้เป็นกันเองและเธอไม่ได้มีสถานะอะไรกับเขาทั้งนั้น
“นายหญิง….นายผู้ชายเขาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมานอนที่บ้านหลังนี้เลยนะคะ ป้าว่าคุณริวเธอน่าจะชอบนายหญิงมากแน่ๆ”
“ไม่หรอกค่ะ เราทั้งคู่มีผลประโยชน์ร่วมกันมีความจำเป็นที่จะต้องมาอยู่ที่นี่หนูชื่อลูกชุบค่ะไม่ต้องเรียกหนูว่านายหญิงอะไรนั่นหรอกนะคะ”
“จะให้ป้าเรียกนายหญิง เอ้ย!....คุณว่าอะไรดีคะ”
“ลูกชุบค่ะ เรียกหนูว่าลูกชุบ” ใบหน้าสวยดวงตากลมโตสดใสฉีกยิ้มกว้างจนตาหยีอย่างเป็นมิตรให้กับแม่บ้านคนไทยด้วยกัน
“ไม่ดีมั้งคะ ป้าชื่อสมรขอเรียกคุณว่าคุณหนูลูกชุบนะคะอายุของคุณก็รุ่นๆเดียวกับลูกสาวป้าที่บ้านนอก ขอโทษนะคะพอดีคิดถึงลูกสาวมากตอนนี้เรียนจบทำงานแล้วค่ะ” ป้าสมรยิ้มและรู้สึกถูกชะตากับลูกชุบมากเพราะลูกชุบน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูกสาวของป้าจึงเอ็นดูเธอเป็นพิเศษ
“คุณป้าเก่งจังเลยค่ะ ลูกสาวเรียนจบแล้วไม่อยากกลับไปอยู่กับลูกที่บ้านเหรอคะ”
“ป้าเป็นห่วงกลัวว่าเจ้านายจะลำบากเขาเป็นคนเจ้าระเบียบ ป้าดูแลเขามาตั้งแต่เรียนอยู่ชั้น ม.ต้นตอนนั้นนายหญิงคุณแม่ของคุณริวเธอเป็นคนชวนป้ามาอยู่ที่นี่ พอเขาเรียนอยู่มหาวิทยาลัยก็ย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังนี้เพียงลำพังป้าเป็นคนขอมาอยู่ดูแลเขาเองเอาตรงๆนะคะป้ารักของป้า” ป้าสมรที่รักริวกิมากเธอเสมือนแม่นมที่ดูแลเขาทุกอย่างซึ่งริวกิก็ไว้ใจและสนิทสนมกับป้าสมรเช่นกัน
“ป้าสมรคะ หนูขอถามอะไรหน่อยได้ไหมเจ้านายของป้าเขาเป็นคนแบบไหนกันแน่ บางทีเขาก็ดูน่ากลัวบางครั้งเขาก็ดูขี้เล่นหนูเดาใจเขาไม่ออก”
“คิ!คิ! คุณหนูคะนายของป้าเขาเป็นคนที่น่าสงสาร ที่เขาต้องสร้างกำแพงให้ตัวเองดูเข้าถึงยากเพราะถูกคุณพ่อที่เป็นนายใหญ่บังคับให้เขาต้องเก่งทุกเรื่องตั้งแต่เด็ก เขาถูกฝึกให้มีระเบียบความรับผิดชอบสูงแต่เล็กจริงๆเขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากนะคะ”
“ฐานะของเขาไม่ธรรมดาเลยค่ะคุณป้า ลูกน้องที่ติดตามเขาน่ากลัวทุกคนคุณริวกิตอนแรกที่เจอเขาหนูดูไม่ออกเลยว่าเขาเป็นลูกชายของยากูซ่าขาใหญ่ครองเมืองนี้”
“ค่ะ นายของป้าเขาไม่เหมือนเพราะเขาไม่ได้อยากเป็นแบบคุณพ่อแต่เขาเลือกไม่ได้ ชีวิตที่เหมือนนกน้อยในกรงทองเกิดมาต้องแบกความรับผิดชอบตั้งแต่เล็กมันไม่สนุกหรอกนะคะในฐานะผู้สืบทอด ป้าอยากให้นายของป้าเจอผู้หญิงที่รับตัวตนของเขาได้ทุกอย่างและรักเขาจริงๆค่ะ”
“ที่จริงคุณริวกิเขาชอบผู้หญิงคนหนึ่งมากแต่เขาอกหักค่ะ ผู้ชายที่แต่งงานกับผู้หญิงที่คุณริวกิหลงรักคือพี่ชายลูกชุบเอง”
“ตายจริง…..แล้วคุณหนูลูกชุบมาอยู่กับคุณริวหมายความว่า”
“ค่ะ หนูอยากจะชดใช้แทนพี่ชายและคุณริวกิเป็นคนช่วยชีวิตหนูไว้เขาช่วยหนูให้รอดจากความตายในมุมมองของหนู….. คุณริวกิคือผู้มีพระคุณค่ะ หนูไม่เสียใจที่เขาไม่ได้รักหรือชอบหนูเขาอยากจะใช้หนูเป็นเครื่องมือระบายความโกรธหนูก็เต็มใจ” ใบหน้าสวยแปรเปลี่ยนเป็นเศร้าหมองทันที ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าริวกิต้องการใช้เธอเป็นที่ระบายความแค้นแต่เธอนั้นยินดีและเต็มใจอยากจะอยู่ใกล้ชิดเขานั่นเอง
“โธ่!....คุณหนูไม่เอานะคะอย่าคิดอะไรแบบนั้น เชื่อป้านะคะสายตาของเจ้านายป้ามองดูคุณหนูมันพิเศษป้าดูแลเขามาแต่วัยรุ่นป้ารู้ใจเขาดีที่สุด” ป้าสมรที่อาบน้ำร้อนมาก่อนพอจะมองออกว่าลูกชุบนั้นหลงรักเจ้านายของเธอ และริวกิเองก็ชอบลูกชุบเช่นกันแค่เขายังไม่ยอมรับความจริงและรู้ใจตัวเองเท่านั้น
“คุณป้าอย่าให้ความหวังหนูเลยค่ะ เราตกลงกันเมื่อจบสัญญาเราทั้งคู่จะแยกย้ายกันไม่มีทางที่จะมารักกันได้หรอกค่ะเขาเกลียดครอบครัวของหนูมาก”
“เอาเถอะค่ะ อนาคตจะเป็นยังไงก็ช่างตอนนี้ป้าเริ่มสบายใจแล้วค่ะเจ้านายของป้าโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ” ใบหน้าของหญิงวัยกลางคนยิ้มกริ่มเธอมองดูหญิงสาวหน้าตาสะสวย ผู้มีรอยยิ้มสดใสกิริยามารยาทดีสุภาพอ่อนโยนคนนี้สามารถดึงดูดใจริวกิได้ไม่น้อย
“ป้าสมรวันนี้คุณริวไม่นอนที่บ้านใช่ไหมคะ หนูดีขึ้นมากแล้วคืนนี้ขอตัวไปนอนกับเพื่อนสนิทที่ห้องเช่านะคะคิดถึงเพื่อนมากจริงๆ”
“เอ่อ!...แล้วคุณริวจะไม่ว่าเอาเหรอคะ”
“ป้าไม่พูดหนูไม่พูดเขาก็ไม่รู้หรอกค่ะ นะคะหนูอยากไปหาเพื่อนจริงๆ สัญญาว่าจะรีบกลับมาก่อนนายของป้ามาถึงบ้านพรุ่งนี้แน่นอนค่ะ” ลูกชุบจับมืออ้อนวอนป้าแม่บ้านอย่างออดอ้อน ด้วยความเอ็นดูป้าสมรจึงรับปากว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้ไม่รายงานริวกิ
“อ้อนแบบนี้ป้าก็ตายเลยสิคะ….คุณหนูต้องดูแลตัวเองให้ดีๆนะคะป้าเป็นห่วง”
“เย้! ป้าสมรให้เบอร์โทรหนูไว้ด้วยนะคะนี่เบอร์ลูกชุบเองค่ะ ถ้ามีอะไรป้าอย่าลืมโทรหาหนูนะคะ”
“ได้ค่ะ รีบกลับมานะคะมาให้ทันก่อนคุณริวจะถึงบ้านด้วยไม่งั้นบ้านแตกแน่ๆ”
“รับทราบค่ะ”
ห้องของมินามิ
“ชุบซัง ยูมานอนกับไอได้จริงๆนะ พ่อหนุ่มยากูซ่าขวัญใจยูไม่มาตามแน่ใช่ไหม?”
“ระดับชุบซังแล้วถึงจะเป็นยากูซ่าขาใหญ่คับเมืองก็ไม่มีทางรู้หรอก คิ!คิ!”
“แน่นะ เคลียร์ได้จริงๆใช่ไหม”
“จ๊ะ เขาไม่อยู่ไปทำงานและค้างคืนที่คลับที่เราไปดื่มวันนั้นไงทางสะดวก”
“งั้นเราไปฉลองกันไหม ไออยากกินยากินิกุ (ปิ้งย่าง) แถวนี้มีร้านโอเด้งเปิดใหม่ไปด้วยกันนะชุบซัง ไอจะเป็นเจ้ามือเองถือว่าต้อนรับการกลับมาของเพื่อนรัก” มินามิออดอ้อนลูกชุบใหญ่เธอนั้นดีใจอย่างมากที่เพื่อนรักนั้นมาหา และมาขอค้างคืนด้วยนานมากแล้วที่ทั้งคู่ไม่ได้มานอนด้วยกัน
“รับปากแล้วนะมินามิ ไอจะกินจนพุงแตกไปเลยขอดื่มด้วยนะอยากดื่มเบียร์เย็นๆกับเพื่อนที่รู้ใจ”
“ได้เสมอ….รู้ปะไอคอแห้งมากพูดถึงเบียร์ขึ้นมากินกับเนื้อย่างหอมๆอากาศแบบนี้มันช่างยั่วน้ำลาย รีบไปกันเถอะชุบซัง”
“เหอะ! พอพูดถึงเบียร์ยูนี่น้ำลายแตกทันทีเลยนะนินามิ ขี้เมาแบบนี้ไอจะไม่แบกยูกลับห้องนะหนักอย่าเมาล่ะ”
“ชิ! เพราะไอไม่ใช่เหรอที่เมาทิ้งยูจนได้เจอกับชายในฝันน่ะ ยูต้องขอบคุณไอสิถึงจะถูก”
“บ้า! พูดอะไรก็ไม่รู้เขาไม่ได้สนใจไอแบบนั้นหรอก”
“แล้วน่าแดงทำไม นี่ๆไออยากรู้ว่าคุณริวกิเขาเซ็กซี่ไหมอ่ะเวลาอยู่บนเตียงโอ๊ย!”
“ทะลึ่ง….ไม่บอกหรอก ยูก็ลองมีแฟนดูสิเรื่องแบบนี้ใครเค้าจะบอกกันได้เล่าถามอะไรก็ไม่รู้ยัยเพื่อนสุดแสบ”
“ไอจะง้างปากยูให้ได้ คืนนี้ชุบซังต้องเล่ามาให้หมด ฮ่าๆๆๆ” สองสาวเพื่อนสนิทลูกชุบและมินามิพากันออกไปเดินเล่นใกล้ๆห้องพักของมินามิ และไปกินปิ้งย่างตบท้ายด้วยเบียร์ในร้านปิ้งย่างชื่อดังด้วยกัน ลูกชุบมีความสุขมากที่ได้เจอเพื่อนรักทั้งคู่ดื่มด้วยกันจนเริ่มเมา
- Writer
