ปัง ปัง ปัง!
“ช่วยด้วยค่ะ มีคนติดอยู่ในนี้ใครก็ได้ช่วยที” เสียงเคาะประตูห้องยังคงดังต่อเนื่องแข็งกับเสียงครางกระหึ่มของเครื่องปรับอากาศ หญิงสาวพยายามตะโกนเรียกขอความช่วยเหลืออยู่เกือบชั่วโมงจนเสียงเริ่มหายไป ทว่าภูมิพัฒน์กลับมองท่าทีขบขันของคนตัวเล็กอย่างใจเย็น
“หึ” เสียงหัวเราะในลำคอของเขาทำให้หญิงสาวละสายตาจากบานประตูแล้วหันมาประจันหน้ากับเขาทันที
“ฝีมือของคุณใช่ไหม คุณแกล้งฉันเหรอ” ร่างบางเอ่ยถามเมื่อเห็นท่าทีใจเย็นของชายหนุ่ม
“ลองคิดดูดี ๆ สิ ในรีสอร์ทนี้เธอมีศัตรูเป็นฉันคนเดียวหรือเปล่า” เขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วขยับเท้าเดินเข้ามาหาหญิงสาวช้า ๆ
“ถ้าอย่างนั้นต้องเป็นยัยขวัญกับยัยแก้วแน่” หญิงสาวคิด เพราะวันนี้ทั้งวันทั้งสองก็คอยหนีงานปล่อยให้เธอทำอยู่คนเดียวทั้งวัน บวกกับความหมั่นไส้เธอเป็นทุนเดิมมาก่อนแล้ว จึงไม่แปลกที่ทั้งสองจะลงทุนทำกับเธอถึงขนาดนี้ “คุณมีมือถือนี่คุณ
