19
“นายเป็นอะไรมากหรือเปล่า นายจะปล่อยให้มัซนีย์ไปอย่างนี้เนี่ยนะ”
ยิ่งนับวันฟาฎิลยิ่งไม่เข้าใจอิลฮัม ว่าเหตุใดจึงเกลียดชังสุจิ-ตราหนักหนา ทั้งที่ต้นเหตุหลักของเรื่องทั้งหมด ไม่ได้มาจากสุจิตรา อิลฮัมจะโยนความผิดมาที่หล่อนคนเดียวดูจะไม่ยุติธรรมสักเท่าไหร่
“ก็ใช่ไงให้ไปอย่างนี้แหละ” อิลฮัมตอบทันควัน “นายจะเดือดร้อนอะไรหนักหนา คอก็ไม่ใช่คอของนายสักหน่อย เดือดร้อนเพื่อ...”
อิลฮัมถามเสียงขุ่น มองสุจิตราด้วยสายตาไม่พอใจ
ฟาฎิลอยากสวนกลับ แต่ก็คิดว่า อารมณ์อิลฮัมแบบนี้เถียงไปก็ใช่ว่าจะดี ดีไม่ดีสุจิตราอาจไม่ได้ออกจากห้องนี้ ไปเยี่ยมยายตามตั้งใจ
“เรื่องของนาย ฉันจะไม่ยุ่ง” พูดจบก็เดินขึ้นไปชั้นบน
“ตกลงว่าจะไปหรือไม่ไป” อิลฮัมถามสุจิตรา “ถ้าอยากไปก็เอาผ้าพันคอวางไว้บนโต๊ะ แต่ถ้าไม่อยากไปก็เอาผ้าพันคอพันไว้ตามเดิม”
สุจิตราถอดผ้าพันคอ พับอย่างเป็นระเบียบก่อนวางลงบนโต๊ะกระจก เป็นคำตอบว่า หล
