Cravings of Yesterday [R18]

PROLOGUE

Danica's POV

"Yes? Do you need anything from me?" Bungad ko sa isang binatilyo sa aking harapan. Moreno ang kutis ne'to at mas matangkad pa sa akin. He got a good physical appearance as well. Kung ano ang ikinagwapo ng kanyang mukha at ang ikinaganda ng kanyang mga mata, ganon din kaganda ang kanyang pangangatawan.

He looked so matured compared to his age. He just turned 18 a few weeks ago but for me, he's still a child.

"Sandro, naririnig mo ba ako?" I even tried to snap my fingers in front of him when he suddenly just stares at me.

"A-Ano, may sasabihin sana ako sa'yo," wika niya bago inayos ang kanyang rectangular na salamin sa mata. Hindi naman ito baduy tignan, bagkus mas nagmumukha pa itong matalino kahit na matalino naman talaga siya.

He rubbed his nape before smiling sheepishly at me.

"P-Pwede ba akong manligaw?" I closed my eyes and automatically opened it widely in an instant. Did I hear it right? He wants to court me?

Tinignan ko ito mula ulo hanggang paa bago umiling.

"I'm sorry Sandro, but you can't." Bumagsak ang kanyang malapad na balikat matapos marinig ang aking sinabi.

"Bakit? May nagawa ba akong hindi mo gusto?" Umiling ulit ako sa kanya.

"No, it's not like that. You see, I'm already 24 and you just turned 18. Sobrang laki ng agwat nating dalawa, Sandro." Tsaka hindi ko talaga tipo ang mga lalakeng mas bata pa sa akin. I want more matured man, I'm into men older than me, not the younger ones.

"But I'm an adult already so it's totally fine. Tsaka kaya ko namang manligaw." Oh god, please help me. I like this kid in front of me but not romantically. Masasaktan ako kung mas masasaktan ko siya. He looks so fragile for me, like a little kid.

"But in my eyes, you're still a young man. Hindi mo ba talaga ako naiintindihan? Six years Sandro, we're six years apart. Why won't you court someone who have the same age as you?" Panginoon, pakiusap, nawa'y bigyan mo ng liwanag ang batang 'to patungo sa tamang landas dahil mali ang landas na tinatahak niya patungo sa akin.

"Ano ba ang gusto mo sa lalake?" Napaderetso ako ng tayo nang bigla itong mag-iba ng paksa. I shook my head from left to right before scartching my temple.

"And then what? You'll try to act like them for weeks?" Hindi ko maiwasang maging prangka sa kanya ngayon.

"Gusto ko lang naman malaman." Kalmadong wika ne'to. Napabuga ako ng hangin bago siya tinignang ng deretso sa kanyang mga mata.

"Fine, I like a man who's older than me." Tumaas ang dalawang kilay ne'to pagkatapos.

"Yun lang?" I shrugged my shoulders in respond.

"Hindi ako naniniwala, alam kong meron pa." God, I never thought that Sandro could be this difficult to tame sometimes. Unang standard ko pa nga lang ay halata ng hindi niya kaya.

"Gusto mo ba talagang malaman ang gusto ko sa isang lalake, Sandro?" Seryoso kong saad. I just want to make sure that he is willing to know about it. Dahil kung hindi, baka hindi niya kakayanin ang mga salitang lalabas sa aking bibig.

"Oo." I crossed my arms in front of my chest while looking at him.

"I want a man who's taller than me, with dark skin complexion, responsible, smart, wise, talented..." Unti-unting lumiliwanag ang kanyang mukha sa sinabi ko. I know deep inside him; he's thinking that he got those traits that I mentioned.

"And on top of all it, I want a man who's good in bed." Natigilan ito sa aking sinabi tulad ng aking inaasahan. Napanganga ito at ilang beses na napakurap.

"That's the best trait that I'm looking for a man." I tried to sound so serious but for him to know that I am not kidding around. Hindi ako ang babae para sa kanya, I'm into wild stuffs, intimate activities and etc.

Dahil lumaki ako sa ibang bansa ikukumpara sa mga kapatid kong lalake, masasabi kong na-adapt ko rin ang lifestyle ng mga taong kasing edad ko roon.

"Nasagot ko na ba ang tanong mo?" Nakita ko kung paano ito napayuko.

"W-Wala pa akong karanasan sa ganyang klaseng bagay." Bigla niyang saad atsaka ako nilingon ulit. I was taken aback of what he just said kaya hindi ko rin maiwasang mapanganga.

"Hey, I never said you have to experience it right away. Sinagot ko lang ang tanong mo." Naiiling kong wika sa kanya. Biglang tumahimik ang buong lugar kaya wala akong ibang ginawa kundi ang tignan ang lalakeng nasa aking harapan na ngayon at tahimik lang din.

Ngunit nang pagmasdan ko siya ng maige, ngayon ko lang napansin na tila may iniisip ito kaya hindi ko maiwasang maintriga. May binabalak ka na naman bang sabihin sa akin, Sandro? What are you going to ask this time, huh?

"Paano kung... paano kung magiging magaling ako sa bagay na 'yan? Hahayaan mo na ba akong ligawan ka?" Hindi ko maiwasang mapatawa matapos kong marinig ang sunod niyang tinanong.

God, this kid doesn't know what giving up means. Gagawa at gagawa talaga siya ng paraan para maligawan niya ako. Sandro is somewhat more interesting that I've ever imagined.

"Sandro, being good at s*x doesn't work overnight. You need a lot of experiences to achieve that, and as what you've said earlier, you never had one. In fact, you're still a virgin."

I just want to clarify things with him that it won't be that easy to be good in bed. I've been in a relationship before and believe when I say, I can't even tell myself if I'm good at s*x or not despite those experiences that I've had.

Seryoso kong tinignan si Sandro na ngayon ay seryoso ring nakatingin sa akin.

"Kung ganon, turuan mo 'ko." Napakurap ako sa kanyang sinabi bago magsalita. Is this kid insane?! Alam ba ni Sasha na ganito ka pursigido ang kapatid niya? Damn, this kid doesn't want to give up on me.

"Excuse me?" Hindi makapaniwala kong saad sa kanya. Gusto niya akong turuan siya sa bagay na 'yan?!

"No. You know what? Just go home, okay? Diba magrereview ka pa para sa scholarship mo?" Dagdag ko bago tuluyang tumayo mula sa aking kinauupuan pero natigilan din kaagad ako nang hawakan niya ang aking kamay.

I almost flinched when I felt how warm and huge his hand is against mine. Napayuko ako sa kanya habang siya naman ay nakatingala sa akin. Palahim akong napalunok nang titigan ko ang magaganda niyang pares ng mga mata.

Sandro have a hazel brown eye, and it's mesmerizing.

"One night. Just teach me one night, Elise." Nagulat ako sa sinabi niya ngunit mas nagulat ako sa pangalang tinawag niya sa akin.

Hindi niya ako tinawag na 'ate' at hindi rin 'Danica'. Sandro addressed me using my second name which is kinda new because no one ever called me using that name alone.

"Sandro, naririnig mo ba ang sinasabi mo--"

"Just one night and that's it. Kung hindi kita mapapaligaya pagkatapos non, ako na mismo ang titigil." Seryosong saad ne'to na ikinakurap ko ulit.

This kid... he's something else...

Hindi niya parin binibitawan ang aking kamay. I think and think more while looking at him. Seryoso ito at halatang hindi nagbibiro, he never shifted his gaze into something else and it was just locked on mine.

Umupo ako ulit atsaka itinukod ang aking dalawang siko sa ibabaw ng mesa. Nasa labas kami ng isang kainan dito ni Sandro ngayon at gabi na rin.

Napabuga ako ng hangin matapos kong magpasya. Wala nang bawian 'to, Danica.

"Fine, if you really insist but just one night, okay?" Kaagad itong tumango sa akin dahilan upang mapasandal ako sa aking kinauupuan.

At dahil sa isang gabing 'yon, hindi ko na halos matakasan ang aking nakaraan. Sandro's touches, kisses and warmth always haunts me until today.

It's been 6 years. 6 damn years of yearning the best s*x of my life and I can't believe that I experienced it with someone younger than me.

Naging kami ni Sandro matapos ang ilang linggong pag-uusap at pagkikita simula nong gabing 'yon ngunit hindi rin 'yon nagtagal. It was indeed the best relationship I've ever had but it was also the quickest one that ended.

Napasuklay ako sa aking buhok na kinulot ng aking hair stylist kanina lang sa isang photoshoot ko rito sa Paris. Napabuga ako ng hangin atsaka ko ininom ang aking kape dahil kung saan-saan na naman lumilipad ang aking utak.

"Still thinking about your totga?" Napatingin ako sa aking katabi nang sabihin niya 'yon. I automatically denied it by saying 'no'.

"Oh come on, Danny, kaibigan mo 'ko. Hinding-hindi mo 'ko maloloko," wika ni Charity atsaka ako ningisihan. Hindi siya modelo at sinamahan niya lang ako rito dahil nagkataon lang din na may business trip ang asawa niyang business tycoon sa lugar kung nasan ako ngayon.

"Why won't you call him? O baka mas mabuting magkabalikan nalang kayong dalawa." Inilapag ko ang aking dalang tasa bago siya tinignan sa mata.

"I won't do that, Cha." Tumaas ang isang kilay ne'to sa aking sinabi.

"And why the hell not?"

"Dahil ayoko lang."

"What's wrong with you, Danny girl? Ibaba mo rin kaya yang pride mo kung minsan? Come on, it's been 6 years, 6 years of not having s*x is a curse!" Napailing ako sa kanyang sinabi. Charity is a bit exaggerated sometimes.

"May girlfriend ba si Sandro?" Inalala ko ang huling pagbalita sa akin ni Kuya Denver tungkol sa bayaw niya. Asawa kasi ng kuya ko ang ate ni Sandro na si Sasha. So, my ex is actually my older brother's brother-in-law.

"Wala."

"May asawa na ba?"

"Mas lalong wala."

"Oh diba? Wala naman palang sabit 'yang ex mo. Why won't you try it again with him?" Kunot-noo akong napatingin sa ibang direksyon habang inaalala ang huli naming pag-uusap.

It was painful, traumatic, and very sad.

"I... I don't know, I'm not yet even ready to fly back in the Philippines because of him." At 'yon ang totoo. I missed several family occasions because I don't want to fly back home. Takot akong makita siya ulit.

"S*x is life, Danny, remember that. Sige ka, baka ikaw ang kauna-unahang tatandang dalaga sa angkan ninyo." Napailing na lang ako sa sinabi ni Charity.

"Oh ito nalang, may tanong ako sa'yo and I want you to answer it honestly." Umayos ito ng tayo atsaka niya rin inayos ang mamahalin niyang suot habang nakatingin sa akin.

I raised my eyebrow on her while waiting for her question.

"When was the first time you thought that Sandro is the--"

"Oh come on, Charity." I rolled my eyes on her. "Past is past, never discuss." I continued. As much as possible, I don't want to talk about it anymore especially in detailed.

Ayoko ng balikan ang mga araw na 'yon dahil mas lalo lang akong masasaktan at malulungkot.

"Tsk! Ano ba, nagtatanong lang yung tao eh." Reklamo ne'to bago rin ako inirapan. Hindi talaga nagpapatalo si Charity dahil hanggang ngayon, kinukulit niya parin ako sa mga tanong niya.

"What if... just what if lang, ha? If you could go back in time and spend a day with your ex, anong gusto mong balikan?" May panibagong tanong na naman siya ulit.

Napatingin ako sa labas ng bintana rito sa malaking apartment niya sa Paris bago siya sinagot.

"You already know about it--"

"Just tell it to me, okay?" I left an exasperating breath before telling it to her.

"S*x." I said. "Sandro is the best s*x of my life."

Isang pilyang ngiti ang kaagad na sumilay sa mukha ng aking kaibigan dahilan upang mapakunot ang aking noo. Everything seems normal not until she pulled out her phone and play the record tape.

"s*x. Sandro is the best s*x of my--"

"CHARITY!" Kaagad akong napatayo para sana kunin ang kanyang telepono nang bigla niya itong inilayo mula sa akin. Damn this girl, I'm starting to hate her!

"Give that damn phone to me, Charity." She shake her head while grinning from ear to ear.

"I'll send this record to Sandro if you won't fly back to the Philippines." Nanlaki ang mga chinita kong mata nang sabihin 'yon ni Charity sa akin.

"Are you threatening me?!" Hindi makapaniwala kong saad sa kanya.

"No, Danny girl, I'm helping you." Naikuyom ko ang aking kamao bago pabagsak na umupo ulit sa kanyang sofa.

"You're out of your mind." Naiiling kong wika habang nakahalukipkip sa kanya. "I won't ever do tha--"

"Oh okay, expect this record to be send in Sandro's email in a few seconds." Nakita kong may kinakalikot ito sa kanyang cellphone kaya hindi ko maiwasang kabahan.

"Charity, stop it."

"Nuh-uh."

"Stop, okay?!"

"Not until you book a flight back to the Philippines."

"Are you serious?!"

"Yup." Ipinakita niya sa akin ang kanyang screen. Napatayo ulit ako nang makita ang eksaktong email address ni Sandro at may isang file attachment na sa email box.

"Charity--!"

"Go home, Danny and face your fears."

"I'm not afraid."

"Then why do you keep on hiding?" Taas kilay niyang sambit dahilan upang matigilan kaagad ako. Ibinuka ko ang aking bibig upang magsalita ngunit tinikom ko rin ulit 'yon.

Napabuga ako ng hangin bago deretsong tinignan ang kaibigan ko.

"Fine. I'll go back in the Philippines." Kaagad na lumiwanag ang kanyang mukha dahil sa sinabi ko.

"Really?"

"Yes, as long as you'll delete that audio."

"Of course! You got my word. Pero idedelete ko lang 'to sa oras na makakauwi ka sa Pilipinas." Napairap ako sa sinabi niya bago tumango.

F*ck, I didn't expect a simple blackmail will send me home back in my country.