" เออๆ จะเลี้ยงก็เลี้ยง! แต่ระวังจะถูกลูกกุจับกินล่ะ! " พอขนมได้ยินคำว่า "เลี้ยงก็เลี้ยง" เธอก็โผลเข้ากอดคนตรงหน้าด้วยความดีอกดีใจแบบลืมตัว คนถูกกอดก็นั่งตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก
" ทำอะไรของมึง อึดอัดชิบหาย! " ปากบอกอึดอัดแต่กลับนั่งนิ่ง พอขนมรู้ตัวก็ผละออกจากแผงอกกว้างแทบจะไม่ทันเพราะเธอเองก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
" งั้นหนูลงไปเอามันขึ้นมาเลยนะคะ "
" เดี๋ยว!! " ขนมไม่ทันจะได้ยินคำคัดค้าน เธอออกจากห้องไปด้วยความรีบร้อนแล้วกลับเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับแมวอ้วนตัวนึง
" ไหนมึงบอกมันอดอยากปากแห้งเพราะไม่ได้กินข้าวไง! " เพราะขนาดตัวที่มีเนื้อมีหนังของแมวสีน้ำตาลที่ขนมอุ้มอยู่ในมือ เลยดูขัดแย้งกับสิ่งที่เจ้าตัวบอกเล่า
" ก็นี่ไงคะ หน้าท้องมันออกจะแบนราบขนาดนี้ แปลว่ามันต้องกินข้าวไม่อิ่มแหงๆ แกคงจะหิวแล้วใช่มั้ย งั้นไปกินข้าวดีกว่าเนอะ พี่สมพงษ์เข้ามาได้แล้วค่ะ " คนถูกเรียกเปิดประตูบานใหญ่เข้ามาทั
