พันธนาการรักร้าย

บังคับข่มเหง

" ครางชื่อกุสิ" น้ำเสียงทุ้มต่ำราวกับการออกคำสั่ง ถูกถ่ายทอดผ่านใบหน้าของเสือที่กระหายเหยื่อ เด็กสาวทำได้เพียงกลั้นใจมองตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ในยามที่ร่างกายตอบสนองต่อแรงกระแทกของชายที่มีวิสัยดิบเถื่อน ความรู้สึกสมเพสตัวเองมันถาถมเข้ามาในคราวเดียวเหมือนต้องการตอกย้ำความบอบช้ำ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ทำไมเรื่องน่าอายแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับฉันด้วยนะ

ผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง ผิวกายของทั้งสองยังคงแนบชิด เสียงเนื้อเวลากระทบกันส่งเสียงดังระงมไปทั่วห้อง เม็ดเหงื่อจากการออกแรงไม่หยุดผุดออกมาเป็นหยดน้ำไหลอาบไปตามตัว กลิ่นกายความเป็นชายผสานผสมกับกลิ่นหอมอ่อนๆ ของหญิงสาววัยรุ่น จมูกที่เป็นสันโด่งทาบทับไปยังไหล่ขาวอย่างเสพสม อุ้งมือหนากดใส่สะโพกโค้งมนแล้วกระแทกเข้าไปยังแก่นกายไม่ยั้ง

" อ่าาาา!!! " ในขณะที่แก่นกายบวมเต่งทะลวงเข้าออกอย่างต่อเนื่อง รามสูรกลับยังไม่หนำใจ เขาใช้อีกสองนิ้วพยายามดุนดันเข้าไปยังรูสวาทที่คับแน่น

" อ๊าางง อื้อออ!! " หญิงสาวเชิ้ดใบหน้าโดยอัตโนมัติ ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันจนเกิดรอยหยัก มือเล็กยกขึ้นบีบคลึงสองเต้าของตัวเองอย่างลืมตัว แม้จะเป็นครั้งแรกของเธอแต่ผู้ชายคนแรกที่ช่วงชิงพรหมจรรย์ไปนั้นก็ได้ชื่อว่าเป็นอสูรตัวร้ายที่ผู้หญิงพร้อมจะสยบ

" มึงต้องการกุแล้วใช่มั้ย หึ! " รามสูรยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อได้ยินเธอส่งเสียงครางกระเส่าเพราะอาการเสียว ความหื่นกระหายในตัวเขาก็ยิ่งต้องการจะปลดปล่อย...

" แน่นว่ะ ซี๊ดดด!! " ลิ้นร้อนลากผ่านไปที่ใบหูแล้วไล่เกลี่ยมายังสองแก้มแล้วจากนั้นก็เป็นซอกคอขาวๆ ก่อนจะบังคับให้ปากเล็กเผยอรับกับรสจูบอันเร่าร้อน ลิ้นร้ายเกี่ยวตงกวัดลิ้นเล็กอีกฝ่ายอย่างเอาแต่ใจ เขาบดขยี้ชนิดที่ปล่อยให้หนี ในบางบางครั้งรามสูรก็กัดไปที่ริมฝีปากอย่างจงใจ กลิ่นคาวของเลือดยิ่งตอกย้ำให้เธอเกลียดโชคชะตาที่กำลังเล่นตลกแต่คนอย่างรามสูรไม่เคยมีแค่กระบวนท่าเดียว เขาต้องการจะให้เธอรู้จักเข็ดหลาบ คราวหน้าจะได้ไม่กล้าขัดขืนอีก

รามสูรดันแก่นกลางขนาดใหญ่เข้าไปยังรูคับแคบ เขาอุ้มเธอวางบนอ่างล้างหน้าแล้วให้ขาสองข้างขนาบข้างตรงเอวใหญ่ของตน สะโพกหนาออกแรงกระแทกใส่ต่อไม่ออมแรง

" พ...พอแล้วว หนูจ่ะ...เจ็บ อึกกก" หญิงสาวเค้นเสียงทั้งหมดที่มีอยู่ออกมา เมื่อร่างบางของตัวเองถูกจับกระแทกเข้ากับมังกรยักษ์อย่างว่าง่าย สองมือเล็กรีบคว้าเข้าไปที่คอหนาเพื่อหาสิ่งยึดเกาะ รามสูรได้ใจ กดแรงดิบตามไปอย่างไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย

" อืมมม!!! " รามสูรตักตวงเอาพรหมจรรย์จากเธอราวกับเสน่ห์หา ร่างบางที่ไม่เคยต้องมือชายมาก่อนของทำให้เขาอยากจะครอบครองมันยิ่งขึ้น

แวบหนึ่ง...รามสูรมองเห็นน้ำตาที่ค่อยๆ ไหลอาบลงมาที่แก้มอย่างเงียบๆ และไม่มีแม้เสียงสะอื้นใดๆ แต่รามสูรนั้นไม่เพียงจะไม่นึกเห็นใจ ตรงกันข้าม เขากลับสะใจซะมากกว่า

มึงผิดเองนะ! ที่เกิดมาเป็นลูกของไอ้คนชั่วช้าอย่างมัน!

ยิ่งคิดรามสูรก็ยิ่งแค้น ความรู้สึกเจ็บปวดจากบาดแผลที่คอยเชือดเฉือนมานานมันถาถมเข้ามาในคราวเดียวกัน แล้วที่ระบายอารมณ์ที่ดีที่สุดในตอนนี้ก็คือการสร้างบาดแผลในใจให้เกิดขึ้นกับอีกคน

" อ๊ะๆๆ พ่ะ...พอแล้ว อ่าาอื้อออ!! " ความอัดแน่นที่ใส่เข้ามาทำให้เธอที่ฝืนอดกลั้นไว้ เผลอครางกระเส่าไปพร้อมๆ กับรามสูรที่เวลานี้เชิ้ดใบหน้าขึ้นสูงแล้วส่งเสียงครางแบบไม่ปิดบัง สองเสียงดังประสานดังระงมไปคับห้อง ความเสียวซ่านปะทุขึ้นเรื่อยๆ จนกลบเกลื่อนความเจ็บของเธอไปเกือบหมด ความโมโหร้ายในตอนแรกก็ค่อยๆ ลดละ เวลานี้รามสูรมีเพียงความต้องการครอบครองเรือนร่างของเธอเท่านั้น

มึงเป็นของกุ

ร่างบางถูกจับเหวี่ยงลงไปยังเตียงขนาดใหญ่รามสูรตามลงไปทาบทับในทันที ลิ้นร้อนเริ่มเล่นงานไปที่ยอดปทุมถัน เขาเม้มดูดด้วยความบ้าคลั่งเหมือนในตอนแรก หน้าอกขาวอวบอูมได้สัดส่วนตอนนี้เต็มไปด้วยรอยช้ำแดงที่เป็นหลักฐานว่าเธอไม่บริสุทธิ์อีกต่อไป

รามสูรลากลิ้นเลียลงต่ำเรื่อยๆ ขณะที่คนใต้อาณัติทำได้เพียงสั่นสะท้านและหญิงสาวก็เริ่มหายใจไม่ทั่วท้องทันทีที่รับรู้ว่ากลีบกุหลาบผลิบานกำลังจะถูกบุกรุกอีกครั้ง

อั๊น~อ๋อยย~หญิงสาวแอ่นสะโพกกระแทกรับสันจมูกเมื่อรามสูรจงใจสัมผัสจุดเสียวของเธอ รามสูรดุนดุ้นลิ้นแหย่ลงไปยังรูคับแคน เขาดื่มด่ำกับน้ำหวานของเธออย่างไม่รู้สึกเบื่อหน่าย เมื่อร่างบางอ่อนปวบเปียกเกร็งกระตุกอีกครั้ง น้ำรักก็ไหลปริ่มออกมาตามเรียวขา รามสูรดูดซับมันไปทุกหยาดหยดก่อนจะดันแก่นกายที่ยังคงบวมเต่งเข้าไปอีกรอบ

รามสูรโน้มตัวลงไปอย่างฮึกเหิม ปากหนาเม้มดูดสองเต้างามไม่หยุดหย่อน หญิงสาวไม่อาจจะปฏิเสธได้ว่ามันทั้งเจ็บและทั้งเสียวซ่านในคราวเดียวกัน ปากเล็กเผยอครางกระเส่า สะโพกเล็กถูกบังคับให้กระดกรับจังหวะที่กดใส่มายังร่อง มือเล็กสองข้างจิกลงยังผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ การกระทำหยาบคายจากคนข้างบนที่ตั้งใจปรนเปรอ มันกำลังควบคุมร่างกายเธออย่างห้ามไม่ได้

" อืมมม!! ซี้ดดด!! "

" อ๊าาอื้อออ!!! " รามสูรเร่งแรงกดใส่แคมงามอย่างหนักหน่วงและถี่ยิบเมื่อใกล้จะแตะเส้นชัยพร้อมกันกับที่เธอก็ส่งเสียงร้องออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ เล็บสวยถูกจิกลงไปที่แผ่นหลังใหญ่อย่างห้ามไม่ได้ น้ำใสก็ไหลเยิ้มเปื้อนไปที่ขาลามไปยันผ้าปูใต้ล่าง เธอรู้สึกถึงความโล่งอย่างบอกไม่ถูก ขณะเดียวกันรามสูรก็ถอดแก่นกลางของตนออกมาก่อนจะบังคับให้เธอกลืนมันลงคอจนหมด หญิงสาวรีบลุกขึ้นแล้วอาเจียนมันออก มา รามสูรยิ้มเยาะให้กับความไม่ประสาของเธอ

" ไปล้างตัวซะ! กุไม่ชอบคนสกปรก! " รามสูรโยนผ้าขนหนูผืนเล็กใส่หน้าเธอแล้วเดินไปหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นจุด ควันจางๆ บวกกับกลิ่นเหม็นแบบที่เธอไม่ชอบ มันทำให้เธอต้องรีบลุกจากเตียงแล้วเข้าไปชำระร่างกาย

เธอยืนมองสภาพตัวเองในกระจกทันทีที่ประตูถูกปิดลง รอยฟกช้ำตามตัวที่เกิดจากการแรงบังคับและตั้งใจจะทิ้งร่องรอยไว้ต่างหน้า ยิ่งตอกย้ำให้เธอนึกรังเกียจคนที่อยู่ด้านนอก น้ำที่ไหลจากฝักบัวถูกส่งผ่านไปยังร่างกาย ในตอนนั้นเธอสังเกตุเห็นสีแดงจางๆ ไหลปะปนสายน้ำออกมาจากพื้นที่สงวน ความรู้สึกเจ็บแสบออกฤทธิ์ทันทีที่เธอขยับมัน เธอใช้มือออกแรงถูซ้ำไปทุกที่ที่ผ่านการสัมผัส เป็นครั้งแรกที่เธอนึกรังเกียจร่างกายตัวเองเช่นกัน

ปั่ง!!!

แต่ก็ยังไม่ทันที่เธอจะได้ระบายเศร้าโศกออกมาให้สาสมกับสิ่งที่เสียไป เสียงประตูที่ถูกเปิดเข้ามาก็ทำให้เธอสะดุ้งก่อนจะค่อยๆ หันไปยังต้นเสียงนั้น

" รีบอาบรีบออกมา กุไม่ชอบรอ! " รามสูรกระแทกเสียงใส่ราวกับว่าเมื่อครู่เธอไม่ได้ปรนเปรอความสุขให้เขาแม้แต่น้อยก่อนจะเดินหันหลังกลับออกไปอย่างไม่ใยดี หญิงสาวไม่กล้าปริปากพูดอะไรก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งกอดเข่าตัวเองอย่างคนที่หมดเรี่ยวแรงและหนทางไป

แม่จ๋า ช่วยหนูด้วย ฮึกกก~!!