13รู้จักแต่ไม่รู้ใจ
"ตักต้มยำให้น้องสิลูก" คุณหญิงบัวแก้วพยักเพยิดให้ลูกชายตักกับข้าวให้ว่าที่ลูกสะใภ้
"ร้านนี้อร่อยมากเลยนะหนูไอริน ยังไงอาหารไทย ทานที่เมืองไทยต้องอร่อยที่สุดอยู่แล้ว เนอะตามเหม"
"ครับ" ตักอาหารให้หญิงสาวแล้วก้มหน้าก้มตาทานข้าวในจานของตัวเองต่อ
"อร่อยค่ะ คุณป้า" เมื่อชิมแล้วถึงกับตาโต รสชาดแซ่บจี้ดถึงเครื่องจริงๆ อยู่เมืองจีนถึงจะทานอาหารไทยบ่อย แต่รสชาดไม่เป็นแบบนี้
"ต๊ายแล้ว คุณป้าอะไร ต่อไปนี้เรียกแม่สิลูก"
"อ่า ค่ะ คุณแม่" อยู่ๆก็มาหาถึงบ้าน แล้วพาออกมาทานข้าวข้างนอก จะไม่อะไรเลยถ้าคุณป้าไม่หนีบคนที่ยังไม่พร้อมจะเจอหน้ามาด้วย นั้นไงนั่งกินข้าวหน้าบูดเป็นตูดลิงอยู่นั้นไง
"โอ๊ะ แม่มีนัดเพื่อนไว้ เราสองคนทานกันต่อเลยน่ะ" พูดจบก็คว้ากระเป๋าเดินตัวปลิวออกจากห้องอาหารไป ไอรินกลอกตาไปมา มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าคุณป้าอยากให้พวกเขาอยู่กันสองต่อสอง
พอประตูห้องปิดล
