กลางดึก
“อึก~ เมย์” น้ำเสียงยานครางเอ่ยเรียกคนรักเก่าที่ทิ้งไป ร่างสูงใหญ่นอนแผ่หลาอยู่กลางห้องนั่งเล่น ข้างกายเต็มไปด้วยขวดแอลกอฮอล์มากมาย กระจัดกระจายไปทั่วพื้นทางเดิน ตั้งแต่ฟลินต์กลับไป เพลิงกัลป์ก็ลงไปซื้อเหล้าขึ้นมาดื่ม เขาดื่มมันตั้งแต่สองทุ่มกระทั่งตอนนี้ตีสองกว่า
ในขณะที่เขาเอาแต่เรียกหาหญิงสาวอยู่นั้น จู่ ๆ ประตูห้องพักก็มีคนเปิดเข้ามา ก่อนที่เจ้าของร่างบอบบางจะก้าวมาหยุดข้างคนเมาพลางย่อตัวลงนั่ง
“เอาอีกแล้วนะ บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าดื่มจนเมาขนาดนี้”
“เมย์.. เมย์ใช่ไหม เมย์กลับมาหาเค้าแล้วใช่ไหม อึก!” เสียงพึมพำดังในลำคอ คนเมาพยายามประคองตัวลุกนั่ง เธอกลับมาแล้วใช่ไหม กลับมาอยู่กับเขาอีกครั้ง
“พูดเคยฟังบ้างไหมว่าอย่าดื่ม”
“ที่รัก..”
“ไปอาบน้ำเลย” หญิงสาวยังคงบ่นให้คนเมาไม่หยุด ทั้งที่พูดไปหลายครั้งเรื่องดื่มให้เพลา ๆ ลงบ้าง สุขภาพตัวเองก็ใช่ว่าจะดี แล้วนี่อะไร ดื่มจนไม่ห่วงต
