กว่าจะได้รับอิสระก็เช้า และแน่นอนว่าตอนเช้าเธอนอนไม่ได้ เมื่อถอดถอนจากความใหญ่โตมโหฬารของอธิป เธอก็ประคองร่างบอบบางที่ผ่านศึกหนักศึกใหญ่มาทั้งคืนไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกมาเดินแก้เชือกที่ผูกมัดที่ขาออกให้อธิปแล้วก็ไปนำโซ่ตรวนที่ซื้อมาด้วยเมื่อวานมาผูกล็อกกุญแจที่ข้อเท้าใหญ่ไว้เพื่อให้เขาได้เดินเคลื่อนไหวในห้องสะดวก และแกะเชือกที่ข้อมือหนาออกให้ด้วย เธอมองเห็นแผลที่ข้อมือหนาของเขาที่เกิดจากเชือกที่เธอผูกมัดเขาไว้ เมื่อขยับเคลื่อนไหวเสียดสีก็ทำให้เกิดแผล และที่ข้อเท้าเองก็แหมือนกัน
“แล้วเจอกันนะคะคุณอ้วนของหมวย จุ๊บ!” ก่อนจะจากไปก็ไม่ลืมจุ๊บหน้าผากของคนตัวโตที่อ่อนเพลียจากบทรักจนหลับสนิท เธอลูบไล้ผ้าที่ปิดตาของเขาไปมาก่อนจะผละจากไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วเดินออกจากห้องนอนไป พอเดินออกมาจากห้องนอนก็เจอกับบอดี้การ์ดของตัวเองที่เข้ามารออยู่ที่ห้องรับแขก
“ทำไมเดินแบบนั้นล่ะคุณหนู” คำแรกที่เพชรทักทายทำ
