“บ้านมีบ่อน้ำมันเป็นของตัวเองหรือไง” คะนิ้งบ่นกระเง้ากระงอด ผ่านไปสิบนาทีเจ้าของรถก็ยังไม่กลับมา แสงแดดก็ร้อนแรงเสียเหลือเกิน จนต้องขยับย้ายมารอด้านในคอนโดมิเนียม ชะเง้อมองจนคอจะยาวเป็นยีราฟอยู่แล้ว
คะนิ้งเข้าเฟซบุ๊กแก้เบื่อ เข้าเพจ หนีพ่อเที่ยว โพสต์ล่าสุดยังคงเป็นภาพทะเลหมอก เห็นแล้วก็รู้สึกอยากไปเที่ยว อยากออกไปท่องเที่ยวอย่างอิสระแบบนี้บ้าง
“เฮ้ย!!” เผลอแป๊บเดียว เงยหน้าขึ้นมาร่างสูงโปร่งก็เปิดประตูเข้าไปนั่งในรถแล้ว คะนิ้งรีบวิ่งออกไป และความรีบร้อนกลัวว่าจะออกไปไม่ทัน ด้วยรู้อยู่แล้วว่าประตูคอนโดมิเนียมเปิดปิดอัตโนมัติ จึงพุ่งตัวออกไป แต่ประตูยังไม่ทันเปิดกว้าง ร่างเล็กจึงชนเข้าอย่างจัง เสียงดังสนั่นหวั่นไหว กล่องข้าวปลิวหลุดออกจากมือหกกระจาย
“โอ๊ย!! เจ็บๆ” คะนิ้งยกสองมือขึ้นมากุมหน้าผากตัวเอง ค่อยๆ ทรุดตัวนั่งกับพื้น เจ็บระบมจนน้ำตาเล็ด
“ดีนะกระจกไม่แตก”
“ช่วยห่วงหนูก่อนได้ไ
