เช้าวันจันทร์อรวีกำลังจะออกไปเรียนหนังสือ รถยนต์ของหัตถาก็เลี้ยวเข้ามาจอดรอรับอชิรญาหน้าบ้านพอดี “สวัสดีค่ะพี่หัต” ถึงจะไม่ค่อยชอบพี่สาวตัวเองเท่าไหร่แต่สำหรับหนุ่มหล่อรวยคนนี้อรวีก็ยินดีที่จะกระพุ่มมือไหว้ “สวัสดีครับ” “ขอบคุณพี่หัตมากนะคะที่ให้พี่อุ้มยืมเงินมาใช้หนี้ให้พวกเรา” อรวีหาโอกาสที่จะหาเรื่องคุยกับพ่อหนุ่มหน้าตาดีคนนี้อยู่แล้ว พอเจอหน้ากันก็ขอพูดสักหน่อยเถอะ “ยืมเงินพี่ไปใช้หนี้?” หัวคิ้วเริ่มขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย “ค่ะ อรอยากมีเพื่อนรวย ๆ เหมือนพี่อุ้มบ้างจัง” เธอจะได้ยืมเงินเพื่อนมาซื้อของแบรนด์เนมบ้าง “อรเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าครับ” น้ำเสียงนั้นยังราบเรียบในใจคิดว่าอรวีคงอำเขาเล่น ตั้งแต่เรียนด้วยกันมาอชิรญาไม่เคยเอ่ยปากเรื่องเงินเรื่องหนี้กับเขาสักครั้ง สมัยเรียนเธอใช้เงินอย่างมัธยัสถ์และไม่เคยเอาเปรียบเพื่อนที่เรียนด้วยกันเลยสักหน “เข้าใจผิดเรื่องอะไรเหรอคะ” “ก็