ไม่ชอบใจนัก

1288 Words

พลอยร้อยเหลี่ยมเล่ห์ ผ้ายับที่พับไว้ เขียน -------14 หลังจากพาลูกสาวไปตะลอนเที่ยวจนหมดวันแล้ว อาชาพยายามหาโอกาสที่จะติดต่อหาพลอยมายาเด็กในปกครองของเขา แต่กลับไม่มีโอกาสเลย ลูกสาวสุดที่รักของเขานั้นตามติดเป็นเงา ไม่มีโอกาสได้แวบไปไหน ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน นับตั้งแต่ตอนที่เห็นพลอยมายาที่ร้านอาหาร จนถึงตอนนี้ใจมันร้อนรุ่ม อยากจะไปเจอเด็กคนนี้ให้ได้ ใจยังรู้สึกระแวงกลัวว่าเธอนั้นจะแอบไปที่อื่นกับคนอื่นต่อ โดยปกติแล้วเขาก็ไม่เคยเป็นแบบนี้สักที หากรู้ว่าเด็กในปกครองไปพัวพันกับคนอื่น อย่างดีก็แค่ฉีกสัญญาตัดขาดกันทันทีเท่านั้น "คุณพ่อยังกังวลเรื่องงานอยู่อีกเหรอคะ หน้าตาบูดบึ้งเชียว นิลเห็นพ่อแอบทำหน้าแบบนี้ตั้งนานแล้วนะคะ" ลูกสาวพูดขึ้นขณะที่กำลังนั่งจิบชาอยู่กับพ่อที่ใต้ร่มไม้ในบ้าน คนถูกถามเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะยกแก้วชาซดจนหมด เขาไม่คิดว่าตัวเองจะเผลอแสดงสีหน้าแบบนั้นออกมาให้ลูกสาวเห็นเลย "เฮ้อ.

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD