พลอยร้อยเหลี่ยมเล่ห์
ผ้ายับที่พับไว้ เขียน
-----------บทที่ 29
เพียงไม่นานเสือก็ขับรถพาพลอยนิลไปส่งยังที่หมายได้อย่างถูกต้อง พลอยนิลเองก็ยังตกใจกับความเร็วในการเดินทางครั้งนี้ ที่มันเร็วกว่าที่เอคาดเอาไว้มาก หญิงสาวมองออกไปนอกรถเพื่อเช็กดูว่าตรงตามรูปที่เพื่อนถ่ายส่งมาหรือเปล่า เพราะเอแอบกังวลว่าเสืออาจจะพาเธอมาผิดที่ มันถึงได้เร็วกว่าที่คำนวณเอาไว้
“มาถูกแน่นะ” หลังจากสำรวจจนพอแล้วพลอยนิลก็หันมาถามคนขับรถของเธออีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
“ครับ ถามโลเคชั่นที่เพื่อนของคุณหนูส่งมา ก็ที่นี่แหละครับ”
“อืม ฉันจะอยู่กับเพื่อน สักพักใหญ่เลย นายจะรออยู่ที่นี่ หรือจะไปไหนก่อนหรือเปล่า เดี๋ยวฉันโทรตาม”
“ไม่เป็นไรครับ ผมรอได้”
“งั้นเดี๋ยวตามฉันลงไปในร้านหน่อยนะ” พลอยนิลสั่งก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ แล้วเดินนำคนขับรถของเธอเข้าไปในร้าน เสือเองก็เดินตามร่างบางของเจ้านายไปอย่างไม่ขัดใจเธอ พลอยนิลเดินตรงไ
