พลอยร้อยเหลี่ยมเล่ห์
ผ้ายับที่พับไว้ เขียน
-----------บทที่ 28
“ในที่สุดนิลก็มีโอกาสได้เห็นสักทีนะคะ” เสียงของลูกสาวที่เพิ่งจะเดินเข้ามาถึง ทำให้มือหนาทั้งสองข้างที่กำลังบรรจงทำความสะอาดสร้อยอัญมณีสีนิลพลันชะงักทันที อาชาค่อย ๆ วางแปรงในมือลงก่อนจะประคองสร้อยเส้นงามซึ่งประดับด้วยพลอยนิลสีดำวาวแซมด้วยเพชรเม็ดเล็กเม็ดน้อยเสริมความเด่นของจี้ที่เป็นพลอยสีดำทมิฬเม็ดใหญ่
“ก็นิลไม่มาขอพ่อดูล่ะ ถ้าอยากจะเห็น” หลังวางสร้อยลงเรียบร้อยแล้ว อาชาจึงได้หันไปพูดกับลูกสาว พลอยนิลรู้ดีว่าอาชาหวงสร้อยเส้นนี้มาก เอเองก็ไม่ได้มองว่ามันสวยอะไรขนาดนั้นอยู่แล้วด้วย อัญมณีของอาชานั้นมีเยอะแยะมากมายไปหมด เส้นอื่นที่สวยกว่านี้ก็ยังมีมากมาย เธอจึงไม่ได้สนใจสร้อยเส้นนี้เท่าไหร่นัก
“นิลไม่ได้สนใจสร้อยเส้นนี้ขนาดนั้น แต่ติดใจที่ว่าทำไมคุณพ่อถึงหวงนักหวงหนา จะว่าสวยก็...เส้นอื่นที่สวยกว่านี้ก็มีตั้งเยอะแยะ” พลอยนิล
