พลอยร้อยเหลี่ยมเล่ห์
ผ้ายับที่พับไว้ เขียน
-----------บทที่ 34
อาชานั่งจิบไวน์รอสาวน้อยของเขาที่ริมระเบียง สายตาทอดมองไปที่ตึกสูงมากมายท่ามกลางท้องฟ้าที่มืดสลัว แต่สว่างไสวไปด้วยไฟแสงสี ทั้งจากที่เปิดบนตึก ริมถนน สักพักหนึ่งหญิงสาวที่เขากำลังรอคอยก็มาถึง เขาเดินตรงไปที่ประตูอย่างรีบร้อน ก่อนจะวางแก้วไวน์ลงแล้วเปิดประตูรับพลอยมายาอย่างยินดี
“ได้รับอีเมลจากทางบริษัทหรือยัง” อาชาเอ่ยถามเด็กสาวที่เพิ่งเดินเข้ามาถึง
“อีเมลอะไรเหรอคะ” เธอถามกลับอย่างงุนงง ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะเดินไปหยิบเอากล่องสีแดงกำมะหยี่ ใบเล็กกล่องหนึ่งขึ้นมา พลอยมายามองดูกล่องในมือของเขา ก่อนจะกวาดสายตาขึ้นไปมองใบหน้าของคนถือ เขายื่นมันให้เธอแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน
“อะไรเหรอคะ” เธอรับมันมาถือไว้ก่อนจะเอ่ยถาม ความจริงก็คิดอยู่ว่าข้างในต้องเป็นเครื่องประดับมีมูลค่าแน่ แต่เขาให้เธอทำไมกัน พลอยมายาค่อย ๆ เปิดมันออกดูและพบว่าเป็
