คืนคริสต์มาสแท้ๆ ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะเนี้ย... ต้องกลับมาอยู่คนเดียวอีกแล้ว
โดม โปรแกรมเมอร์หนุ่มนั่งทำหน้าตาละห้อยคิดอะไรไปเรื่อยอยู่ข้างนอกผับคนเดียว คืนนี้พวกพ้องในบริษัทต่างก็พากันมาเฉลิมฉลองที่ร้าน แต่ตัวเขากลับไม่สนุกเอาซะเลย
ย้อนไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ขณะที่เขากำลังกระโดดโลดเต้นไปตามเพลงด้วยความมึนเมา แฟนของเขาที่นัดกันไว้ว่าจะตามมาก็โทรมาบอก.........
"เราเลิกกันเถอะ... เราทนโดมไม่ไหวอะ... รู้ใช่มั้ยว่าหมายความว่าอะไร...."
หลังจากประโยคนี้ โดมก็สติล่องลอยจนไม่รู้ความว่าเธอพูดอธิบายอะไรต่ออีกบ้าง รู้แต่ว่ามันทำให้แผนการที่เขาวางไว้เพื่อมาเจอกับแฟนในรอบสองสัปดาห์ต้องพังลง
เสียงเพลงและบรรยากาศในร้านมันไม่ช่วยให้เขาดีขึ้น เขาจึงเลี่ยงเพื่อนๆ ออกมานั่งหงอยสั่งเบียร์มาดื่มอยู่ที่โต๊ะมุมมืดหน้าร้านคนเดียว
"กลับเลยดีไหมวะ..... อุตส่าห์สะสมมาตั้งนาน เฮ้ออออ~ เสียดายชมัด"
"สะสมอะไรเหรอคะพี่โดม!"
"เห้ยยยย... ต่าย พี่ตกใจหมด ....มาไม่ให้สุ้มให้เสียง"
"ฮ่าๆๆๆๆ ก็ให้เสียงแล้วนี่ไงคะ พี่ตกใจไปเอง"
ต่าย เด็กฝึกงานในบริษัท สาวสวยสะพรั่งสมวัย เป็นที่หมายปองของผู้ชายทุกคน บุคลิกซุกซน ร่าเริงสดใส พูดคุยเก่ง เข้ากับคนง่าย แค่เธอนั่งทำงานนิ่งๆ บรรยากาศในห้องก็ดูสว่างใสขึ้น แค่เธอเดินผ่านก็ทำให้คนต้องหยุดมองแล้วยิ้มให้
"แล้ว... พี่โดมมานั่งทำไมคนเดียวข้างนอกนี่ล่ะคะ ไม่ไปสนุกกับคนอื่นด้านในล่ะ"
"......พี่เบื่อๆ แล้วอะสิ เลยว่าเดี๋ยวพักทำใจอีกแป๊บก็จะหนีกลับก่อน"
"เอ้าาาาาา ยังไม่เที่ยงคืนเลยนะ เมื่อกี้ต่ายก็ยังเห็นพี่สนุกอยู่เลย แป๊บๆ ก็เห็นเดินหนีออกมาแล้วไม่กลับเข้าไปสักที เลยตามออกมาถามดู"
"ขอบใจที่เป็นห่วงนะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ แล้วสรุปพี่มีเรื่องอะไรรึเปล่า เล่าให้ต่ายฟังได้นะ"
เขาเห็นว่าต่ายแสดงความเป็นห่วงเลยรู้สึกใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง อย่างน้อยการได้พูดคุยกับใครสักคนก็อาจจะทำให้สบายใจขึ้น เขาจึงเล่าเรื่องที่โดนแฟนบอกเลิกกลางคืนคริสต์มาสให้ต่ายฟัง
"โถถถถ งี้เองหรอกเหรอ.... ถึงว่าสิ อยู่ดีๆ ก็หงอยเลย"
"อืม... แต่พ้นคืนนี้ไปเดี๋ยวก็หายแล้วล่ะ"
"งั้นเดี๋ยวต่ายนั่งคุยเป็นเพื่อน เผื่อพี่จะรู้สึกดีขึ้น"
ด้วยความที่เธอน่ารักสดใสและเป็นคนคุยง่าย พวกเขาทั้งคู่จึงนั่งคุยจิบเบียร์กันต่ออย่างเพลิดเพลิน จากทีแรกโดมเล่าเรื่องต่างๆ ในบริษัทให้เธอฟังมากมาย ต่อมาก็เริ่มคุยเรื่องส่วนตัวกันและกันมากขึ้น
"แล้ว... ที่พี่ว่าเสียดาย... อุตส่าห์สะสมมา... คืออะไรคะ"
"ฮ่าๆๆๆ ไม่ใช่เรื่องอะไรใหญ่โตหรอกน่า" โดมพูดหัวเราะปัดมือ ไม่คิดว่าเธอจะได้ยินที่เขาหลุดปากพูดกับตัวเองเมื่อกี้นี้
"ไม่ได้สิคะ... เซ้นส์มันบอกต่ายว่าเรื่องนี้ต้องสนุกแน่ๆ...... เอาเป็นว่า ถ้าพี่เล่าให้ฟัง... เดี๋ยวต่ายก็จะเล่าความลับให้ฟังด้วยเรื่องหนึ่ง แลกกัน.... เป็นไงคะ? อยากฟังความลับต่ายมั้ย?"
"อืมมมมม จริงๆ เรื่องของพี่ก็ไม่ได้ถึงกับเป็นความลับหรอกนะ แค่มันน่าอายนิดหน่อย.... แต่ถ้ามันได้แลกกับการได้ฟังความลับน้องต่าย... ดีครับ! พี่เล่าให้ฟังก็ได้"
"เย้! จัดมาค่ะ"
"คือ... ก่อนหน้านี้ พี่กับแฟนก็เจอกันบ่อย... แบบว่า... มันนนนน... บ่อยอะ ต่ายเข้าใจนะ... ทีนี้ เค้าบอกว่าพี่ดุเกินไป เค้าเลยอยากขอให้ห่างกันสักสองอาทิตย์ ให้ได้พักบ้าง คิดเรื่องอื่นกันบ้างอะไรว่าไป"
"ให้คิดเรื่องอื่นบ้างนอกจากจ้องจะเอาเค้าอย่างเดียว อืมๆๆๆ.... ขอโทษที่ขัดค่ะ..... ต่อค่ะพี่"
"ก็นั่นแหละ... พี่ก็เลยโอเค สองอาทิตย์ใช่มั้ย ได้สิ...... พี่ก็วางแผนเลย อดกลั้นไม่ระบายน้ำออก ไม่ช่วยตัวเอง ไม่ดูหนังโป๊ ไม่ทำอะไรที่มันจะตบะแตก สะสมมาตลอดสองอาทิตย์ เพื่อที่ว่ามาเจอกันคืนนี้จะได้ระเบิดอัดใส่เต็มที่ ฮ่าๆๆๆๆ"
"โอ้ยยยย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ บ้าบออะพี่โดม ฮ่าๆๆๆ"
"ฮ่าๆๆ ใช่มะ บ้าบอมาก แบบ.. กูสะสมน้ำมาเต็มเขื่อนเลยนะ พอถึงเวลาดันมาบอกเลิกกันซะได้... มันน่าเสียดายไหมล่ะ"
ทั้งสองคนสาดเสียงหัวเราะใส่กันอย่างสนุกสนาน ความเศร้าความเบื่อของโดมเมื่อตอนนั่งคนเดียวหายเป็นปลิดทิ้ง ไม่รู้ว่าเขากล้าเล่าเรื่องแบบนี้ให้น้องฟังได้ยังไง ในบริษัทก็เคยได้คุยกันแค่ไม่กี่คำ แต่ในเมื่อน้องต่ายฟังแล้วหัวเราะชอบใจก็คงไม่เป็นไรละมั้ง
"ฮ่าๆๆ โอเคค่ะ... ทีนี้ก็ตาเรื่องของต่ายใช่มะ... คิดก่อนน้าาาา เอาเรื่องอะไรดี ต่ายมีความลับเยอะซะด้วย... เรื่องอะไรที่มันสมน้ำสมเนื้อพอจะแลกได้กับเรื่องของพี่"
เธอทำนั่งคิดไปพลางมือแกว่งแก้วเบียร์แล้วยกขึ้นดื่มก่อนจะลุกเดินมานั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งเดียวกันกับโดม เธอขยับเก้าอี้เข้ามานั่งชิดจนไหล่พวกเขาเบียดติดกันแล้วโน้มตัวเข้าไปพูดเป่าใส่หู
"ความลับของต่ายนะคะ....... ต่ายเจ้าชู้.... แล้วก็ติดเซ็กส์มากกกกกกก"
พรู้ดดดดด!!!
โดมที่กำลังยกเบียร์ดื่มถึงกับสำลักพ่นออกมาทันทีที่ได้ยิน เขาใช้มือปาดเช็ดปากแล้วหันไปมองหน้าต่ายที่กำลังหัวเราะชอบใจยกใหญ่