พริสซิลล่านั่งเช็กข้อมูลงานในอีเมลของตนเองอยู่ขณะที่พฤกษ์เดินเข้ามา... หล่อนเห็นหน้าเขาแล้วก็ยิ้มกว้างวางทุกสิ่งทุกอย่างเก็บไว้ เพื่อใช้เวลากับคนที่หล่อนพอใจให้นานที่สุด... แม้วันนี้พฤกษ์สวมชุดลำลองแต่เขาก็ดูดีในกางเกงยีนส์ขายาวและเสื้อเชิ้ตสีขาว ไม่รู้ว่าเขาจะรู้ตัวหรือเปล่า แต่พ่อบ้านเจมส์ก็กระแอมเสียงเบาให้พริสซิลล่าพูดอะไรสักอย่างกับพฤกษ์เพราะสายตาหวามไหวของหล่อนทำให้ห้องทั้งห้องเงียบไปในบัดดล... “วันนี้ พ่อกับแม่ของพริสซี่จะมาดินเนอร์ด้วยที่นี่ แล้วก็พี่นิคอาจจะมาด้วยถ้างานที่กำลังเร่งทำอยู่เสร็จทัน... ท่านอยากชิมฝีมือพริสซี่” “คุณพ่อคุณแม่ของคุณไม่ผิดหวังแน่นอนครับ... ผมจะได้มอบตัวลูกสาวที่ทำอาหารไทยได้อร่อยเพราะเรียนจบคอร์สแล้วให้ท่าน รับรองว่าท่านภูมิใจว่าคุณพริสซี่ไม่เสียเวลาเปล่าที่เสียเวลาเรียนกับผมตั้งหลายวัน ต่อไปนี้คุณพริสซี่ก็จะทำอาหารไทยเป็น ส่วนอาหารที่ยากๆ ไม่เคยทำ ก็จะ