พริมาว่ายน้ำอย่างสบายอกสบายใจ ก่อนจะผวาเฮือกเมื่อร่างถูกกระชากจากใต้น้ำจนต้องโผล่ทะลึ่งพรวดขึ้นมาจากน้ำและเกาะขอบสระเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น... โชคดีที่หล่อนว่ายอยู่ใกล้ขอบสระพอดี แต่กระนั้นก็ยังคิดว่าหรือจะเป็นแรงดูดของท่อน้ำของสระที่ทำให้เกิดเหตุการณ์เมื่อครู่ๆ แต่จู่ๆ ก็มีคนโผล่พรวดขึ้นมาตรงหน้าทำให้หล่อนตกใจและค่อยตั้งสติได้ว่า ไม่ได้มีกระแสน้ำที่ไหนดึงหล่อนไว้หรอก แต่เป็นเขาต่างหาก...
อัครวินธ์โผล่มาพิงขอบสระใกล้ๆ หล่อน...
“เฮ้ ไม่นึกว่าจะรีบทำงานให้เสร็จแต่หัววันเพื่อมาว่ายน้ำที่นี่ ถ้ารู้คงได้มาพร้อมกัน”
พริมา ปรายตาดุๆ มองเขานิดหน่อยที่เล่นเอาหล่อนตกอกตกใจ... หล่อนกวาดมองดวงหน้าหล่อคมที่มีหยดน้ำพราวพราย ผมสีน้ำตาลของเขาไม่เป็นทรง หากแต่มันกลับทำให้เขาดูดีขึ้นอย่างประหลาด หรืออาจจะเป็นเพราะดวงตาสีบรั่นดี และรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนเรียวปากของเขา ทำให้หล่อนต้องถอยออกมาจากเขาเล็กน้อยราวกั
