“ไม่ใช่แค่เรื่องนั้นอย่างเดียว... ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนหรอกนะคะที่ชอบคนรวยๆ มีเสน่ห์ ฉันชอบคนที่เรียบง่ายธรรมดา ไม่ได้โดดเด่น เฮ้อ... บอกไม่ถูกค่ะ” หญิงสาวไม่รู้จะบอกยังไงเพราะอธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่า เขาไม่ได้มีอะไรดึงดูดหล่อนเลย เขาอาจจะหน้าตาดี รวยเสน่ห์ เพียบพร้อมก็จริง แต่นั่นมันอาจดูมากเกินเอื้อมไปสำหรับหล่อน อีกทั้งข่าวลือและแม้แต่ความเจ้าชู้ระดับที่มากเกินทนของเขาทำให้หล่อนไม่ได้คิดเป็นอื่นกับเขาเลย แม้จะมีอยู่บางครั้งที่รู้สึกเขินๆ ยามเมื่ออยู่ใกล้ และโดนเขาจ้องหน้าเวลาพูดกันเพราะความหล่อเกินระงับของเขา แต่พริมาก็คิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนที่ไม่ค่อยได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้ชาย หล่อนคิดว่ามันก็คงต้องเป็นอาการที่ไม่คุ้นชินอย่างนี้ ยามที่ต้องอยู่ร่วมงานกับผู้ชายอื่นที่ไม่ใช่พี่ชายสองต่อสอง...
หญิงสาวคิดชะล่าไป จนลืมสังเกตว่า อาการคุ้นชินนี้มันเกิดขึ้นกับเจ้านายเพลย์บอยตัวร้ายคนนี
